Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juli 2025
Daar werden de schrik en de angst van den knecht Frycollin ten top gevoerd. En ditmaal niet zonder reden; want thans had hij heel duidelijk gezien en waargenomen, dat die vijf of zes spookachtige gedaanten hen tersluiks over de brug van de Schuylkill-rivier gevolgd waren.
De Albatros gleed over de luchtlaag, die haar droeg, als ware zij een Congrevische vuurpijl. "En zal dat lang duren?" vroeg Frycollin. "Alles hangt af van hetgeen gij door lang verstaat." "Lang, wat men lang duren noemt!" "Och neen," antwoordde de snaaksche kok. "Eenvoudig gedurende het geheele leven!" "O wee!...." riep de neger uit, die met zijne jammerklachten weer begon.
Maar die oogenblikken van dollen angst hadden hunne tegenstellingen, werden door andere hoedanigheden voldoende opgewogen. Zoo liet men zijne gulzigheid nagenoeg den vrijen teugel en zoo ook zijne luiheid. Maar.... Maar.... O, arme Frycollin, als ge eens in de toekomst hadt kunnen lezen! Waarom was Frycollin niet te Boston gebleven, waar hij in dienst was van eene zekere familie Sneffel?
De bediende Frycollin bemantelde zijn schrik en angst niet, toen hij zich aan boord van zoo'n gevaarte door de ruimte heengevoerd zag. Hij zuchtte, kermde en ontzag zich niet tranen te storten en de handen te wringen; maar in weerwil van dat alles, draaiden de stijgingschroeven inmiddels met verbazende snelheid boven hunne hoofden.
Hun frrrgeluid steeg ongeveer eene octaaf in de toonladder, hoewel de omvang van het geluid verminderde door de toenemende ijlheid der lucht. Het toestel steeg toen loodrecht naar boven, evenals een leewerik, die zijn welluidend gezang door de ruimte laat weerklinken. "Baas!.... Meester!...." riep Frycollin ten toppunt van angst uit. "Als de boel maar niet breekt!"
Zelfs Frycollin had, hoeveel lust hij ook tot praten gevoeld had, niets durven vertellen over Robur en zijne bewonderenswaardige machine. Zoolang niet bewezen was, dat de luchtballon, de Go a head, de eerste plaats onder de toestellen tot luchtvaart innam, wilden onze twee koppige Yankees niets aannemen of gelooven omtrent de uitvindingen der voorstanders van de vliegkunst.
François Tapage, die in de nabijheid sliep, snurkte zoo geweldig, dat hij voorwaar zijn naam eer aandeed. Dat was nogal geruststellend. Maar tot zijne groote verwondering behoefde Uncle Prudent slechts zacht tegen de deur van Frycollin met de hand te drukken. Zij stond toch op een kier. Hij trad binnen, maar kwam even snel weer naar buiten. "Er is niemand!" sprak hij. "Niemand?" vroeg Phil Evans.
En wat gebeurde er intusschen met den neger Frycollin? Welnu, Frycollin werd steeds door de Albatros op sleeptouw gehouden. Ja, op sleeptouw gehouden, dat is het ware woord.
Je zoudt dadelijk genezen worden." "Mij dunkt, dat bij die snelheid alles uit zijne voegen gerukt wordt," jammerde Frycollin. "Dat is best mogelijk, mijn goede Fry. Maar weet je wat nogal geruststellend is?" "Wat dan, master Tapage?" "Dat is, dat wij zoo snel vliegen, dat, al ging de boel uit elkaar, wij toch niet vallen kunnen." "Meent gij?" "Op mijn woord van Gasconjer!"
Men moest zelfs verscheidene malen vuur geven op die vreeselijke vogels, die er niet voor terugdeinsden zich bij troepen van twaalf tot vijftien stuks op het luchtschip te werpen, tot grooten schrik van den armen Frycollin.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek