Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 12 juli 2025


Het meisje weende met warme tranen. Alhoewel haar woorden troostend en vol hoop schenen, was het echter in haar hart zo niet: de diepste droefheid had het benepen. Zij hernam: "Mijn arme valk, nu moogt gij niet meer in de dalen van het vaderlijke slot ter jacht gaan, want de Fransen wonen in ons schone Wijnendale. Zij hebben onze ongelukkige vader in een kerker gezet en aan zware ketens geboeid.

Zegepralende vijanden omringden de rampzalige Landheer, en echter kon de wanhoop in zijn hart geen plaats vinden. Nevens hem stapte Charles de Valois, de broeder des Fransen Konings. Hij redeneerde driftig met de oude Gwyde, doch het scheen dat deze in zijn gezegde niet stemde.

Ongeveer in 1866, bij gelegenheid van het koloniale vraagstuk, begon men van gematigden en geavanceerden te spreken, genen bleven den »Meester" getrouw, dezen verlieten hem om de radicale beginselen van Fransen van der Putte te volgen. De scheiding werd eerst voltrokken, toen de regeering haar stelsel om zich aan alles te onthouden meer en meer varen liet.

Opstaande, wandelde zij met haastige schreden de kamer op en af, en bewoog haar handen met felle gebaren. Eindelijk sprak zij met doffe stem: "Hoe? Een klein en nietig volk zal mij, de Vorstin der Fransen, durven honen! Een trotse vrouw zal mij de ogen doen neerslaan hoon! laster!"

In de liederen van de graaf van Bethune zijn er hier en daar zeer originele beelden; op zijn zegel ziet men hem in volle wapenrusting voor zijn dame knielen, terwijl hij haar hand als een vasal vastgrijpt, die zijn leenheer huldigt. Een tijd lang leefde hij aan het hof van Marie te Troyes en bezong haar, maar werd door »de Fransen" voor de gek gehouden wegens zijn dialekt van Artois.

Ik, die mijn bloed voor vreemden heb vergoten, ik zou mijn Vaderland in de nood niet bijstaan? Dit zullen de Fransen ondervinden. Ik gevoel mij geen dertig jaar oud, en mijn mannen dan, o hemel! Wacht maar, Edelheer, totdat het bloedig uur gekomen zij, en let maar eens op de witte Leeuw van Gent hoe gij de Fransen zult zien vallen."

De vaandrager bemerkte welhaast dat de banier in die plaats niet kon behouden worden, en vluchtte met dezelve achteruit; maar de gulden ridder, dit ziende, wierp met een wonderbare kracht drie of vier vijanden uit de weg, en vervolgde de vaandrager te midden der Fransen op een grote afstand des gevechts; hem ingehaald hebbende vocht hij, zo lang en zo onversaagd dat hij eindelijk de Standaard kreeg.

"Ziet, broeders," riep Breydel, "ik begin de slachterij. Volgt mij na!" Gelijk een ploeg, die zichzelf een spoor in de aarde graaft, zo baande Breydel zich een weg door de Fransen, Iedere houw zijner bijl kostte het leven aan een vijand, en het bloed zijner slachtoffers stroomde bij beken over zijn kolder.

En alhoewel men beweert dat het katholicisme een passende religie is voor tijden die zo ongelukkig zijn als de dag van vandaagtóch willen de Fransen er zich niet meer in bekwamen. In gelukkiger dagen, zo vrezen ze, konden ze dan wel eens met die ziektereligie blijven zitten. IV. Père Lachaise

Sommige waren van gedachte dat deze duisterheid zou opgehelderd worden by de behandeling van Roorda's zaak in de Tweede Kamer, waar overlegging kon verwacht worden en geëischt, want het Regeerings-Reglement schryft dat overleggen voor van 't besluit waarby de gezagsdaad was uitgevoerd. Maar de Minister Fransen v.d.

Woord Van De Dag

dompelende

Anderen Op Zoek