Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
Nochtans, ware het zaak dat de Fransen dorsten wederkomen, zouden wij nog de Leeuw van Vlaanderen worden, en onze marteel zou u nogmaals ten strijde voeren.
"O Mijne heren!" riep zij met de armen uitgereikt. "Hebt toch medelijden met ons, arme schepsels als wij zijn! Moordt ons niet om de liefde des Heren! Aanziet toch mijn tranen en ontfermt u over ons lijden. Wat geeft u de dood van twee weerloze vrouwen?" "Het is de moeder van die beenhouwer, die zoveel Fransen te Male vermoord heeft," riep een der soldeniers. "Bij de duivel, zij zal sterven!"
"Ik beroep u, valse en oneerlijke ridders, dat gij deze Vrouw loslaat," was het antwoord, "zo niet verklaar ik mij haar kamper!" "Vooruit! Vooruit!" riep de Overste tegen zijn mannen. De zwarte ridder gaf hun geen tijd om te naderen, hij boog zich voorover op de nek van zijn paard en viel plotseling te midden der verbaasde Fransen.
Boven de zes diepere gelederen staken duizenden speren tien voet in de hoogte; dit wapen, de beruchte Goedendag, was door de Fransen het meest gevreesd want met hetzelve kon men een paard gemakkelijk doorboren, geen harnas kon tegen deszelfs geweldige steek behoeden, elke ruiter, die erdoor geraakt werd, viel onfeilbaar uit de zadel.
O mijn vriend, indien ik op de muren onzer stad gestorven ware, dan had ik mij zulke bittere pijn gespaard! Hoeveel vijandige Fransen hadden dan nevens mij hun graf gevonden! Maar die luisterrijke dagen zijn voorbij ..."
Het zal u niet moeilijk zijn in het veld te geraken, uw paarden zal men niet kunnen tegenhouden." De Chatillon en Van Gistel aanvaardden dit middel met blijdschap. De Landvoogd nam de klederen van zijn Kapelaan en Van Gistel die van een geringe dienaar; dertig andere Fransen, die overgebleven waren, namen de paarden uit de stallen en bereidden zich om met hun veldheer te vluchten.
"O neen, Vader," antwoordde Adolf die zich van geen bedrog mistrouwde, "het zal mij een geluk zijn u te verplichten. In onze stad Brugge gaat het slecht de Fransen zijn er meester!" "Dit schijnt u niet te bevallen, Mijnheer? Ik had nochtans vernomen dat de meeste Edelen hun wettige Graaf verloochend hebben en de vreemde met liefde hebben ontvangen." "Eilaas! Dit is maar al te waar, o Vader.
Zodra de uitheemse plunderaars alles wat op de zolder van enige waarde was, geroofd hadden, gingen zij ten huize uit en liepen naar andere plaatsen dezelfde verwoesting hervatten. De rampzalige Burgers die nu uit hun woningen verjaagd waren, of in dezelve niet meer dorsten blijven, doolden als verloren in de straten en werden door de Fransen met alle smaadwoorden bejegend.
Die stad was ongemeen sterk gemaakt, en kon niet gemakkelijk gewonnen worden; Willem van Gulik had op de medewerking der Burgers gerekend, maar deze werden zo wel door de Fransen bewaakt dat zij zich niet dorsten roeren. Dit verplichtte Mijnheer Willem een regelmatige belegering aan te vangen, het duurde vrij lang eer hij zich de nodige werktuigen had bezorgd.
Denkt gij dat ik voor u zal zwijgen? Voor al de Wallen der wereld hield ik geen enkel woord in mijn boezem! En zie, om het u te bewijzen, drink ik ter ere van de Leeuw en ik trots de Fransen, hoort gij het?" "Makkers," sprak Leroux van woede trillende, "laat mij alleen met de Vlaming begaan, hij zal door mijn handen sterven."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek