United States or North Korea ? Vote for the TOP Country of the Week !


"'t Is zoo dol mevrouw, om nog éven te blijven." "Jullie bent net kinderen." "Vanmiddag heb ik 'n mijnheer aan 't strand gezien en die bleef nog zitten, toen 't water 'n heel eind ver was. Toen moest-ie z'n kousen en schoenen uittrekken. Nee, Jet, 't was om te gillen." "Was dat die met de roode snor?" "Precies-die." "Neem u nou nog een fondant, mevrouw." "Nou, nog ééntje."

Hans vindt chocoladeboontjes met likeur het lekkerst en ik met fondant. We zijn alleen van buiten tweelingen." "Kies jij maar gerust, hoor," zei Nel. "Door weet er niets van. Zij zegt altijd zulke "onmogelijk" gekke dingen." "Nu maar weer voorwaarts marsch," commandeerde Dolf, nadat er een tijdje gerust was. "Anders komen we veel te laat thuis." "Daar is het land al, dat we over moeten."

Een oogenblik zwijgen ze. Hij rookt z'n sigaar, kijkt de bleeke wolkjes na, die door den avondwind worden stukgeslagen. Zijn vrouw wrijft met de punt van d'r tong de fondant fijn tegen d'r tanden. Corrie kauwt en tipt met d'r parasol zand weg, grijze spikjes, die in 't water vliegen Jet frommelt 't toetje en kraakt 'n suikerboon. "Weet je wie daar gaat?" "Die dame met de shawl?"

Met d'r verlakte schoenen en nog zuigend op de taaie fondant, loopt ze door het laagje borrelend, schuimend water en begint d'r man te schudden, die met groote, dooie oogen naar de zee ligt te kijken. "Hen-de-rik! Hen-de-rik! Hein! Hein!" Oom was stilletjes dood gegaan. Op een avond was een dolle herrie in een danshuis.

"Moet je me dáárvoor wakker maken." "Wat groette ze lief terug, ?" "Ze ziet d'r voornaam uit." "Nou, dat kan ik niet vinden. Is dat de prins?" "Nee, de prins komt eerst morgen." "Wil u nog eens gebruik maken, mevrouw?" "Zijn die bruine ook lekker? Dan zal ik d'r zoo een nemen." "Corrie, alsjeblief." "Hou 'n beetje dichter bij." "Mijnheer, 'n fondant? Toe, neem u d'r nog een." "Oom slaapt, Jet."

En hij rolde zwaarmoedig z'n dertig chinaasappels de tafel over, gevolgd door 'n blikje kreeft en 'n doos met pralines en fondant. "'t Is goed, dat we 'n dokter, nee, laten we De Veer eens hoog aanslaan: twee dokters bij ons hebben; ik geloof niet, dat de spijzen erg harmonieeren," oordeelde Gerard.

Loop jij eens even naar mijnheer in den badstoel en zeg dat-ie wakker moet worden." "Best mevrouw." "Da's zoo'n goeie jongen, . Die doet alles voor je." "Wat staat-ie nou te kijken?" "Meneér wak-ker ma-ke!" schreeuwt Cor tegen den wind in. "Meneer slaapt zoo va-hast!" schreeuwt de jongen terug. "Schud 'm maar!" schreeuwt mevrouw, met de fondant in den mond. De jongen schudt.

"Mag 'k 's presenteeren, mevrouw?" Mevrouw grabbelt met de beringde vingers in het toetje. "Nee, u moet 'n fondant nemen. Die zijn lekker. Proef u wel? Ze zijn van Bensdorp. Cor, jij ook? Die moet je nemen in 't zilver papieretje." "Wat ben jij toch 'n snoepster, Jet." "Net of jij ze niet lust. Meneer, mag ik u ook 's ...?" "Dank-ie, Jet." "Wat 'n heerlijke avond." "Goddelijk ... goddelijk."

"Ik weet het niet," sprak het kind; "zij zeide, dat wij vandaag niets behoefden te leeren en met miss Gull naar grootmama mochten wandelen !" "Nu, ga dan maar uit, Tanischka! Maar wacht nog een oogenblik!" zeide hij, haar terughoudend en het zachte handje streelend. Toen nam hij een bonbondoos en zocht er haar lievelingsstukjes van chocolade en fondant uit.