Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 7 juni 2025
»Psst!..." wenkte hij, het hoofd om de kamerdeur stekend, geheimzinnig fluisterend tegen Bruno, »Kom eens mee!" Bruno, die in een boek te lezen zat, was dadelijk gereed hem te volgen. Bert bracht hem in de keuken voor de aanrechtbank, waar hun moeder al een en ander had klaargezet, en gewichtig op een groote kan wijzend, vroeg hij: »Wat is dat?" »Melk!..." »En dat?" »Eieren!..."
»Om half vier.« »O, en we eten....« Dit gesprek werd zacht fluisterend gevoerd. Maar meester scheen aan alle kanten oogen en ooren te hebben. »Klaas....,« riep hij, »kom eens hier!« Schoorvoetend kwam Klaas nader. »Waar had je 't over, m'n ventje. 't Was zeker over een zaak van gewicht.« Klaas zweeg. »Vooruit nou, waar praatte je over?« »Over m'n konijnen, meester«, zei de jongen fluisterend.
Geen enkele beweging van den Nazarener ontging hun oog; niet dan fluisterend durfden zij met elkander spreken. Als hij eens werkelijk de Messias was, wat dan? Bevend wachtten zij op de dingen, die komen zouden. Ben-Hur bad, dat het einde verhaast mocht worden. Hij merkte dat Esther zich aan haren vader vastklemde, haar angst onderdrukkende om hem niet te hinderen.
Hij schoof snel een stoel voor haar naast grootmama, toen hij haar zag, maar Elsje lette er niet op en ging terstond naar hare tante, die een weinig van de anderen af, op de canapé zat te lezen. "Het spijt me voor je, kindlief, maar daar kan niets van komen," zei mevrouw d'Ablong half fluisterend, toen ze Line's briefje had gelezen.
Dokter Wolf die, als eigen broer van mevrouw Armelo, beloofd had het huwelijksfeest te zullen bijwonen en de getuige van zijn nichtje te wezen, heeft wel eenige woorden met de "voorname heeren" gewisseld, maar voelt zich toch meer aangetrokken tot den neef van zwager Armelo, den docent; en fluisterend natuurlijk in zoo'n trouwkamer zegt hij: "Zeker pas gekomen? met de spoor?"
Bijna fluisterend met een trillende stem, zegt de eerste terwijl hij met de hand op de tafel geleund zich eenigszins naar de zij van zijn pleegvader vooroverbuigt: "U bedoelt.... toch.... niet.... dat mijn Eva....?" Van Barneveld grijpt den rug van een armstoel vast; blijft strak voor zich heen zien, en geeft geen antwoord.
Zijn haren raakten even het water aan, dat langzaam steeg. De verkoeling moést hij in zijn hersenen wel voelen. Een eerste golf bedekte hem het voorhoofd, een tweede sloot hem zijn oogen. Langzaam zagen wij zijn hoofd verdwijnen. De vrouwen aan onze voeten, hadden het gelaat in de handen verborgen. Wij zelf waren op de knieën gevallen, de armen uitgestrekt, weenend, smeekbeden fluisterend.
"Ja zeker, Bruce hoort er ook bij," zei Hedwig en ze hurkte bij den hond neer en stond Nesta toe hem een biscuit te geven, iets dat Bruce op dit ongewone uur een heel eigenaardig en verblijdend verschijnsel vond. Ook aan haar moeder zei Nesta uit eigen beweging dat het haar erg speet dat zij den mooien mantel bedorven had, "omdat ik zoo driftig was," voegde zij er fluisterend bij, maar Mrs.
Zij namen de hand van de kist af en voelden dat het deksel zeer zorgvuldig opgetild werd. Craig en Fry, als lieden die zich nergens over verbaasden, hielden zich doodstil, en daar zij in het donker niets konden zien, spitsten zij hunne ooren op hetgeen zij zouden hooren. »Ben jij het, Couo?" sprak een stem zeer voorzichtig en zacht fluisterend.
»En wat", vroeg zij fluisterend »wat heeft Sint Nicolaas ú wel voor surprises gebracht?" »Mij?" riep ik: »mij? Wie ter wereld zou =mij= met surprises bedenken?" »Nu", hernam zij even zacht »dan heb =ik= er eene voor u ten minste als gij ze wilt aannemen. Ik breng u " »Suzette!" stamelde ik. Zij sloeg hare oogen rein en helder tot mij op.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek