United States or Réunion ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Mij leek 't meer de onrust van 'n eerstejaars;.... later deed hij 't niet meer, ofschoon hij altijd aanvallen hield, dat "'t 'm te benauwd werd", zooals hij 't noemde, maar dan ging-die 'n eind roeien of fietsen, of naar 'n mooi concert; dat hielp ook altijd wel." Ze waren nu aan z'n huis gekomen en zagen licht op z'n kamer.

Ze reden binnendoor, langs smalle kronkelende paadjes; telkens zagen ze fietsen glimmeren in de verte, en dan was 't weer weg; soms riepen ze tegen elkaar, schallend, dat de vogels schrikten. Eduard dacht, dat Go nu heelemaal was, zooals hij haar 't liefste zag: jong, open, gelukkig, genietend van 't oogenblik, vertrouwend in het leven, in de menschen, vóór alles in hem.

Op de rubbertentoonstelling, in 1908 in Londen gehouden, kwam ons land zoo goed voor den dag, dat men van een anglo-dutch exhibition heeft gesproken. Als grondstof voor wielen van fietsen en automobielen is caoutchouc onovertroffen, en dat gebruik heeft het succes van de caoutchoucindustrie zoo goed als geheel alleen veroorzaakt.

Zij werden gevolgd door hun vrienden, gezeten op zestien enkele fietsen en twaalf tandems, en het behoeft nauwelijks gezegd, door een onmetelijke schare toeschouwers. De bruid droeg de ouderwetsche, wit satijnen trouwjapon met tulen sluier, en de bruidegom een rok en hoogen hoed.

De kinderen worden soms buiten de stad gestuurd om dezen daar te halen, omdat hij er goedkooper is. Douanen ziet ge overal aan de kaden langs de Golf; op iedere rotspunt bijna staan zij met hun karabijn, speurend naar elk barkje dat nadert. Ik ben met vervoermiddelen begonnen, ik wil er mee eindigen. Wat men in Napels mist, dat zijn de fietsen, handkarren en kinderwagens.

Toen hij even zijne oogleden ophief, om te kijken, of de weg vrij bleef, zag hij in de verte iemand naderen. "Wacht," dacht hij, "nu zal ik toch eens zien, of ik hem niet kan passeeren, zonder tegen hem aan te bommen. Maar die akelige fietsen lijken wel altoos juist den verkeerden kant op te gaan." Weer hief hij eventjes de oogleden op. De man was al een heel stukje naderbij gekomen.

Zij meende dat zij een goed eind naar rechts moest gaan, maar toen ze zich met niet geringe moeite een weg had gebaand tusschen karren, kruiwagens, kisten, manden, fietsen en dringende, ongeduldige reizigers door, verbeeldde zij zich weer dat ze te ver was geloopen en op een geheel andere plek zijn moest. Het was lastig zoeken op deze wijze.

"Ik dénk er niet over; ik moet op de bibliotheek werken vanmiddag." "Dat kunt u toch; 't is maar om 'n uurtje te doen... we fietsen er in 'n oogenblik heen." "Ik heb geen fiets." "Dan loopen we; zooveel te gezelliger. 't Is zoo'n mooie weg... en u zult beter kunnen werken na zoo'n wandeling." "Maar ik ken er niemand," zei ze met zwak verzet. Wat wou die jongen toch van haar! Maar hij w

In drommen trok men naar de pier, fietsen schoten door de menigte, auto's toeterden ruim baan, in rijtuigen lieten zich gansche gezelschappen naar het strand rijden, waar men heel in de verte het wrak kon zien liggen, nu eens duidelijk zich afteekenend tegen de helderblauwe winterlucht, dan weer omwaasd door een nevel als er een nieuwe sneeuwbui in aantocht was, soms geheel verdwenen als de vlokken in verblindende dwarreling neerkwamen.

Paarden en rijtuigen of automobielen of fietsen ziet men er niet, alleen door de middelste van de drie breede straten loopt een electrische tram, voor het overige bedient zich hier een ieder voor vervoermiddel van een rickshaw of tandoe. De draagstoelen worden hier slechts door twee man gedragen, die soms uren lang met zoo'n zwaren dikken Chinees de steile wegen op- en afgaan.