Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
"Ik heb mij wezenlijk goed geamuseerd op uw feestje, er eere van den heiligen avond, heeren," zeide mijnheer Beckmann, toen wij hem naar de boot brachten. "Het was mij, alsof ik weer thuis was bij de mijnen en dit is het eerste Kerstfeest, dat ik in ruim tien jaar gevierd heb." Zevende Hoofdstuk. Op de nieuwe plantage Laulii.
Als het laatste kleed gedorscht was van een boer, namen de jongelieden het kleed op, plaatsten een persoon er midden in, die met een groene struik in de hand in de hoogte werd geworpen en als de koning van het feestje werd beschouwd, dat daarna gevierd werd.
Zij is vervaardigd en geschonken door iemand die mij een hoop dwaze redenen heeft opgegeven, waarbij hij zich onwillens verplichtte op dit feestje afwezig te zijn. Vere liet het mooie juweel om de tafel overhand gaan; en banger werd ze binstwijl; en rechts had, zonder een woord en voorgoed, Peter de ledige plaats ingenomen. Het eetmaal werd opgediend.
Hoe mijnheer Denappel ons onthaalde, Bob eene edelmoedige daad verrichtte en Tines Wobbe met een pijnlijk oorbelletje getooid werd. Den volgenden dag was het Zaterdag, de Zaterdag waarop wij onzen wedstrijd op stelten zouden houden bij den Heer Denappel. Wat stelden wij ons veel genot van dat feestje voor.
Ik hield mij voor: kunt ge dan eene vrouw liefhebben, die nooit uw innerlijk leven zal kunnen begrijpen; kunt ge haar dan liefhebben, alleen om haar schoonheid, eenvoudig als een vrouwelijk beeld? Maar ik hield reeds van haar, hoewel ik het mij zelf niet wilde bekennen. "Na dat feestje, waarop ik voor 't eerst met haar sprak, kwam er eene verandering in onze verhouding.
"Toen ik klein was," zei hij, "bad ik altijd, als ik uit zou gaan, of als er 'n feestje zou zijn den volgenden dag: "ons lieven Heertje, laat het morgen mooi weer zijn," en als 't dan stortregende, zei ik: "er waren zeker meer menschen, die om leelijk weer vroegen; of ze hebben beter gebeden dan ik," en dan was ik tevreden.... En als 't nu beroerd weer is, troost ik me nog altijd: "Het zal wel voor een heeleboel andere dingen goed zijn."
't Zal mij nu heel lastig worden om.... waarlijk.... Niks van! Ge blijft thuis. De oude Ko schoof voorbij, bracht versche thee, schaduwde geluideloos rond de tafel. Ko, zei mijnheer Verlat, ge zult me straks eens komen opzoeken in mijn werkkabinet. We zullen saam het feestje van morgenavond regelen. Waar is mevrouw? Op hare kamer, mijnheer. Dankje. Ernest keek op zijn horloge.
Ernest had, in den voormiddag, herhaaldelijk aangedrongen om Donaat en Cordule, de ouders van Simon Peter, mede te krijgen. Hij was hierin niet geslaagd, en het speet hem erg. In geen twee jaren had hij zooveel aan Vere gedacht als in de twee laatste dagen. Hij wist niet wat uit te vinden om het feestje aan te dikken. 't Werd eindelijk eene koorts, waaronder hij de andere wilde smoren.
Zij had hem opgestoken opdat, gedurende het feestje, het hem nog heugen zou. Zij deed hem gewillig af, nu zij toch zag dat het hem heugde. Ze was blij dat het zicht van het vernederd hoofdjuweel hem hinderde; maar zij sprak niet, terwijl zij het tusschen twee opgewrongen haarlokken ontspelde. Ze gingen langzaam, steeds arm aan arm, de trap af.
Wat het bijeenbrengen der gelden voor zulk een feestje betreft, 't gebeurt wekelijks met de grootste stiptheid, 't Is trouwens merkwaardig, met hoeveel voorliefde er aan de Zaan "gepot" wordt voor vele soort van zaken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek