Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juli 2025
Maar hij verried door geen enkel woord zijn geheime gedachten. "Kunt Uwe Hoogheid niet weigeren de wet te teekenen?" vroeg Felix. "Het Charter verplicht mij elke wet te teekenen, die door de Kamer is aangenomen. Wel kan ik in enkele gevallen weigeren, doch dan heeft de Kamer het recht van beroep op de drie toeziende Staten."
"Ik heb in het openbaar mijzelf als kampioen aangeboden, en zelfs de Prinses zal me daarvan niet terugbrengen." "Maar ben je dan zoo zeker van de overwinning?" "Even zeker als jij 't over een uur zijn zult." "Een uur!" kreet Elizabeth. "Nooit zal ik de kracht hebben zoo lang te wachten. Felix, ik doe afstand we zullen samen naar een ander land gaan, waar we het geluk zullen vinden.
"Zouden we in een zwak oogenblik ons levensdoel opgeven? vluchten als lafaards? een naam achterlaten, beladen met het verraad aan heel een volk gepleegd, dat op ons vertrouwde? Nooit!" Hij kuste haar, en zacht haar armen van zijn schouders losmakend, verliet hij de kamer. De Hertog van Bora fronste de wenkbrauwen toen Felix terugkwam.
Met half gesloten oogen, haar gezicht te-ruggedoken in het zwart kanten doekje om haar hoofd, ging zij naar de hut. Marie en Felix kwamen juist uit het dennenboschje. Felix had een groote gekleurde bal, die hij tegen den grond wierp, dan op liet springen een heel eind boven zijn hoofd, om hem daarna weêr te vangen.
Want als Bora vernemen zou, dat Elizabeth klaarblijkelijk alles in het werk stelde om een huwelijk met hem te verijdelen, zou hij niet nalaten zich openlijk haar vijand te toonen. Dien zelfden avond werd Felix bij Zabern geroepen, die hem in een sombere stemming ontving.
En je begrijpt wel, dat ik nu nog vreeselijk veel meer van je hoû als vroeger, om ... hem, om Felix. Ze had dit gezegd, zonder Jozet aan te kijken, haar blikken mijmerig voor zich uit; nu knipte zij haar oogen even snel dicht en deed ze naar zijn kant weêr open, hem zóo vragend, hoe hij wel vond, wat ze daar gezegd had. Ja, andwoordde hij, stellig! Ik geloof 'et ook, bepaald.
Ja hij was het: Felix van Stralen, in wien enkelen nu hardnekkig eenige gelijkenis wilden zien met den verbannen Secretaris der Prinses, maar die anderen aanleiding gaf op de beide praalgraven van den vader en den grootvader te wijzen zie, was het niet geheel hetzelfde gezicht, dat daar in een steenen medaillon was uitgehouwen? En een storm van geestdrift voer door de zaal!
"Ze zijn mooi, niet waar?" vroeg Katina, de beide paarden streelend die onder den duga of houten boog waren aangespannen, en die bij het trekken het eigenlijke werk doen. Dit is Elizabeth die heet naar de Prinses; en dat Stephanie, naar mijn moeder." "En de derde?" vroeg Felix. "O, die maakt alleen parade, maar trekt niet.
Felix vroeg niet verder. Evenals Rob vervulde hem een gevoel van treurigheid bij de gedachte, dat door zulke middelen het land gered en de Vorstin hoog gehouden moesten worden. Waar de macht alleen gesteund en gevoed kon worden door list en geweld, daar was de grondslag, waarop die macht beruste, wrak en wankelbaar.
Deze laatste mededeeling was het gevolg van een gesprek tusschen Felix en de Prinses, waarin deze laatste gezegd had: "De striem is nu van je wang verdwenen, Felix; als je er geen bezwaar tegen hebt, zouden we den Hertog voorloopig wel zijn vrijheid kunnen teruggeven."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek