Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juni 2025
"Neem me niet kwalijk, maar ik wist het adres van de wolk, waarop je troont, niet." "Nou enfin, vertel maar verder!" "Een van de gasten had een jong meisje meegebracht, dat ook kort geleden door haar minnaar verlaten was. Een van mijn vrienden, die heel goed op de violoncel der sentimentaliteit speelt, vertelde haar mijn geschiedenis.
Enfin je zou kunnen informeeren. Maar sprak je in ernst, Vincent, of voor de conversatie? Volstrekt niet. Ik geloof, dat ik verstandig deed, als ik trouwde. Keur je mijn plan niet goed? Betsy zag hem doordringend aan, vol geheime minachting. Met zijn doffe oogen, zijn matte gebaren, zijn moede stem scheen hij haar geen ideaal van een echtgenoot voor een jong meisje. Niet geheel en al.
Van Barneveld moest de opmerking van zijn vriend den baron volkomen beamen, dat de bruid er prachtig uitzag; doch zijn blik rustte nochtans met minder welgevallen op haar schoone gestalte dan die van den ouden edelman. De laatste gevoelde zich altijd jong, en vooral bij het zien van zoo iets.... enfin.
Nou! loop er dan uit voor mijn part meneer maar ik ben toch blij, dat ik weer eens Hollandsch heb kunnen spreken en voor je glas bier en je sigaartje 't is bijna op blijf ik je dankbaar, evenwel je bent tegen je zelf, want in Holland maken ze zulke kijkers niet, maar enfin je wil nou eenmaal geen goed gedaan wezen. Welzeker meneer, assieblieft met genoegen. Hè, wat bedoel je?
O pardon, pardon excellentie. Ik...., ik ben...., que voulez-vous; ik.... Charmant lief weertje vandaag, charmant! Maar de warmte.... ziet-u, de hitte." Opstaande: "Phu! enfin...." "Je zult het een oud soldaat ten goede houden menheer, dat hij je den raad geeft om te denken voordat je spreekt; en, neem me verder niet kwalijk dat ik je niet langer te woord sta; ik heb hoofdpijn vandaag."
"Zij zag er goed uit. Ik was, in weerwil van mijn toestand, altijd ik. Onze kniëen en handen raakten elkaar. In Duitschland is eene romantische atmospheer... zie uwe plaatjes... enfin, in weerwil van alle weerwillen: het was zoo." En als hij zijn avontuur nog verder verteld heeft, raadt hij Everdine's gedachten en besluit: "Nu denk je dat het een gemeen meisje was, nietwaar? Neen, geloof me.
Wie had ooit gedacht, dat die magere armen zoo'n kracht konden hebben.... dat er zoo'n hartstocht zat in dat bleeke, spichtige meisjeslijf.... Enfin, toch wèl een satisfactie, een mede-schepsel zóo te kunnen bezaligen.... Wat een mooi, literair woord bedenk ik daar, dacht hij, in mijn wel wat moeilijke positie.... Want juffrouw de Bruin hing letterlijk aan zijn hals, en maakte het hem benauwd genoeg.
"Dat is waar ook," zeide Reynhove: "en gij moet niet denken, dat ik het gedrag van Lodewijk approuveer; maar die andere, met zijn rooden rok, heeft het toch ook wat erg gemaakt.... Enfin! het is zooals het is: en nu zult gij mij niet kwalijk nemen, dat ik u verlaat en naar mijn logies ga: Lodewijk zou anders met reden klagen, dat ik hem geheel aan zijn lot abandonneer: en ik zal toch al werks genoeg hebben, om hem te apaiseeren.
O, als je eens wist, hoe vreeselijk ik het vind, dat ik sterven moet! Rodolphe weet, dat ik ziek ben; gisteren heeft hij langer dan een uur sprakeloos naast mijn bed gezeten, toen hij mijn magere armen en schouders heeft gezien: hij herkende zijn Mimi niet meer ..... ach, mijn spiegel herkent me zelfs niet meer. Maar enfin, ik ben knap geweest en hij heeft veel van me gehouden.
"Ja men haalt die zaken liever niet op, maar...." "Nee natuurlijk; maar....?" "Ze moet toen zeer veel geconverseerd hebben met een zekeren jonker Lasure, later getrouwd met een freule Leeuwenhuis. Enfin, juffrouw Armelo kwam toen ziek in Romphuizen terug." "Ziek....?" "'t Heette toen tering. Enfin, als het kind maar een naam heeft."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek