Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 15 oktober 2025
Zie hier welke tijdingen James Burbank, toen hij tegen zes uren des avonds van eene verkenning op den linkerrivieroever op Camdless-Bay wederkeerde, vernam: Een ingezetene van het naburige graafschap Putnam, meende sporen der ontvoering van de kleine Dy en Zermah ontdekt te hebben op het innerlijke gedeelte van een eilandje, in de Sint-John eenige mijlen bovenstrooms van de Zwarte-Kreek gelegen.
De mestiesche vrouw kon het vaartuig evenwel niet ontwaren en moest in de meening verkeeren, dat het den oever van het kanaal gevolgd had. Toen aarzelde zij niet meer. De kleine Dy was zooeven wakker geworden.
Ditmaal waren de beschuldigingen, welke tegen den jeugdigen marine-officier ingebracht werden, van zeer ernstigen aard en zelfs zoo zwaar, dat hij aan zijn noodlot niet zou kunnen ontsnappen. Hij was dan ook reeds bij voorbaat veroordeeld. Wanneer de zaak van den zoon maar eenmaal beëindigd zoude zijn, dan zou Texar zich met die van den vader onledig houden. Hij hield de kleine Dy gevangen.
De duisternis is voldoende, men zal u thans niet ontwaren!... Kom, vertrekt!" »O, James!..." »Gij verlamt door te blijven onze pogingen... In Gods naam, vertrekt dan toch!" Na veel wijfelens, gaven de vrouwen eindelijk aan dien aandrang gehoor. Zermah stapte vooruit en hield de kleine Dy bij de hand. Mevrouw Burbank moest zich geweld aandoen, om zich aan de armen van haren echtgenoot te ontrukken.
Het jonge meisje had daarenboven den ellendigen Spanjaard herkend, zoodat niet kon in twijfel getrokken worden, dat hij de bewerker der ontvoering van de kleine Dy en van de mestische vrouw Zermah was, ja, dat hij de uitvoerder van die schandelijke daad was. En inderdaad, Texar was de schuldige.
"Ik herinner mij," zeide Deodaat peinzende, "dat ik eens bij toeval zulk een Friesche voorspelling gehoord heb. Ik ben die meerendeels vergeten: een paar regels zijn mij lang bijgebleven: laat zien," vervolgde hij, zich het hoofd krabbende, "of ik mij die nog kan herinneren: As Dekama sine rose forliest, In dy for Frieslän dat seawetter kiest.... verder weet ik er niet van."
Maar dacht zij niet aan zich zelve, dan dacht zij des te meer aan de kleine Dy. Wat zou van het teere schepseltje worden, wanneer zij verlaten achterbleef te midden van die meedoogenlooze kerels. En al nam zij ook al aan, dat die ellendelingen er belang bij hadden, dat het kind bleef leven, zou het tengere meisje niet bezwijken, wanneer Zermah er niet meer zou zijn, om haar hare zorgen te wijden?
Aan het uiteinde van de pier stonden twee zwarten te wachten. Zij waren van brandende lantaarns voorzien, want de nacht was zeer donker. James Burbank nam afscheid van master Walter Stannard, en besteeg, gevolgd door Edward Carrol, de pier. Achter hem kwam de mestische vrouw Zermah, die reeds van uit de verte eene fijne kinderstem beantwoordde: »Daar ben ik, Dy!... Daar ben ik!"
Ook miss Alice was vlug op een der vensters van de hal toegetreden, terwijl master Walter Stannard en master Edward Carrol naar de deur gingen. Zermah, die het handje van de kleine Dy gegrepen had, was opgestaan. Allen hadden er al een voorgevoel van, dat eene ernstige verwikkeling op til was.
Welke woede hem bezielde, toen hij Dy en Zermah op dien boomstam drijvende zag, is onmogelijk te beschrijven. Hij kon hen niet achtervolgen, omdat de pont aan de overzijde van het kanaal vastgemaakt lag. Om haar weer in handen te krijgen, bestond maar één middel, namelijk Zermah te dooden, op gevaar af ook het kind op te offeren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek