United States or Turkmenistan ? Vote for the TOP Country of the Week !
Toen ik die ongepaste woorden hoorde, meende ik dat gij droomde en maakte u wakker. Ach, vrouwe, men heeft wel eens meer gezegd: waar het hart vol van is, daar loopt de mond van over.
Hij, een door de wereld verworpene, wat wilde hij, waar dacht hij aan, als hij aan de zijde der gravendochter ging? Waar dacht de afgezette predikant aan, als ze hem haar vrome droomen toevertrouwde. Hij, die een dronkaard en een vechtersbaas geweest was en die 't weer worden zou, als de omstandigheden er toe leidden, wat wilde hij van haar, die droomde van een bruidegom in den hemel?
Hij was nog zeer jong, hij was nog een jongen. 's Nachts droomde hij een gouden, gouden droom. Het was hem of hij in een gouden streek was gekomen, en of hij gouden menschen zag, die naakt gingen door een verguld licht. Zilveren stroomen waren er en heuvels van goud, en daarin zag hij die zonmenschen. Hij kon er maar niet genoeg heen kijken.
Was het werkelijkheid?... Neen, zij droomde niet, haar broeder lag op den grond, terwijl Simon de voller hem de knie op de borst drukte en het moordend staal boven zijn hoofd zwaaide. «Gij zult niet doodslaan,» riep Katelijne, «hebt gij vergeten dat Simons zuster ons kind van den dood redde?»
Wij ook, en daar ik mijne krachten sparen moet wensch ik er zoo spoedig mogelijk te zijn. Kunt gij mij ook zeggen, of er een korter weg is, dan die over Rabbath Ammon? Ik ga over Gerasa, en Rabbath Gilead, dat is veel korter, maar ook vermoeiender. Ik verlang naar het einde van de reis, zeide Balthasar. In den laatsten tijd droomde ik telkens denzelfden droom.
Maar het gebod van uw land dwingt u, als bloedwreker van uw broeder op te treden en... ik mag toch geen wrok tegen u hebben, omdat gij uw wet gehoorzamen wilt. Hij keek mij aan alsof hij droomde. Wat ik zeide ging zijn verstand te boven. Maar, zoo ging ik door, denk eens na, of ik uw bloedwraak werkelijk verdien. Ik was opgesloten, ik moest mij er uit redden.
Hij nam den stoel, dien zij hem aanwees, en zij begon op den toon van iemand, nog geheel onder den indruk der herinnering van wat hij gedroomd heeft. "Ik droomde dat ik in een ruimte stond. Ver rechts van mij af, was een groote lichtbol, en links was een andere bol, en ik wist dat die bollen Leven en Dood waren.
"Niet schreien.... lief klein bleekneusje. Je moeder schreide ook nooit.... Stil, daar komt Blücher.... Ha ha ha! nu zal hij neerploffen van zijn troon; vervloekte eerzucht! Links voorwaarts in batalje! In galop marsch! Attaqueert.... snelvuur!.... Vuur!" Met een hevige benauwdheid ontwaakte Van Barneveld weder en hijgend zegt hij: "Ik geloof dat ik weer droomde.
't Was waarschijnlijk, dat ook hij haar nu uit zijn hart bande, maar dat mocht hij niet doen. Hij moest barmhartig zijn. Indien hij wist hoe lief zij hem had, indien hij wist hoe zij van hem droomde! En zij bekende hem, dat hij het leven zelf voor haar was. "Moet ik sterven, Gaetano?" vroeg zij. "Is het dan niet reeds ongelukkig genoeg, dat deze leer ons scheidt?
Zoo als ik droomde.... Zoo als ik het iedere nacht droom. Hoeveel nachten al.... De vijf nachten, dat ik hier ben.... Ik heb bedacht, dat het goed zoû zijn hem te gaan zeggen, dat je het goed maakt. Je maakt het immers goed? Ja, Earinus.... Ik ben sterker dan mijn broêrtje.... Ik z
Woord Van De Dag