Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
Weinige weken later, toen alles geschikt was want bij de boeren gaat zoo iets meestal vlug in 't werk, waren de weezen bruid en bruidegom. De kleine vlag van 't kasteel wapperde langs de wijnrank, die den voorgevel der kleine woning omringde. Wessels, de oude, was wel wat sufferig, maar deelde toch in de vreugde zijner kleinkinderen. Frerik en Doortje waren meer dan gelukkig. En Bart?
Romans, daar had Doortje zelfs niet van hooren spreken; in één woord: hare gelaatskleur mocht door de zon ook al gebruind, hare zwarte haren mochten eenigszins gerost en hare handen door den huis- en veld-arbeid wat ruw zijn, Doortje was een frissche boerenmeid; prettig van voorkomen, opgeruimd van humeur, gezond van harte dat ondervonden hare tafelgenooten en ook gezond van ziel, ofschoon zij dit moet gezegd worden wel eens wat al te druk met de jongens kon stoeien; maar stoeien is toch beter dan lonken en smachten, en lonken en smachten, daarvan, neen daarvan had Doortje niet het minste verstand.
Er moest iets niet in orde zijn; dat was zonneklaar; ook tante zag zoo zuur als azijn en dan de meester! De kamerdeur ging open, en tante klom de trap op, zooals Doortje door een kier van de deur zien kon. "Let op, Mina, onze juffer heeft het doorgedreven," fluisterde zij, "tante haalt haar naar beneden; nu waarom ook niet?
Doortje is geheel verslagen door de berisping, die zij ontvangen heeft, en Mina pruilt om haar gezelschap te houden; gij hadt mij wel kunnen helpen de duiven klaar te maken, of de aspergies te schillen; dat is niet gemakkelijk, en gij dient het te leeren voor de aanstaande huishouding, want een vlijtige huisvrouw is de rijkdom des mans.
"'En toost meen je!" lacht Doortje. "En zoo uit het hoofd!" herneemt Saartje: "Va leest ze altijd." "Zou er gedanst worden?" lacht Doortje: "Me dunkt hij moet wel prettig galoppeeren; 'k zal 't eens aan Suze vragen.... al was 't in de gang!" Doortje ziet naar de jarige om, maar ontdekt haar niet, en vermoedt evenmin, dat deze staat, waar zij, Doortje wel graag een dansje zou willen maken.
"Woar is ie? woar zit de jong?" waren de vragen waarmee de bezorgde grijsaard het meisje ontving. "Dat vroag ik ou en iedereen," sprak Doortje, naar den adem hijgende: "'k Zie overal gewêst: oan't veer; bij Teunis; bij Janssen, tot oan de meulen toe, moar, geen mins weet 'm, geen mins zelfs het 'm gezien."
Neen, dat ging niet, want juist deed tante de deur der huiskamer open. "Wel, gij uitblijfster!" klonk vriendelijk de oude stem, "ik wilde juist Doortje zenden, want ik was bang, dat iemand u onderweg had meegenomen." "Goeden avond," antwoordde zij, terwijl haar stem bijna verdween onder de hevige hartkloppingen, "is het al zóó laat?"
En jij man, met de glimmende knoopen" Frerik heeft de soldatenjas nog aan "hoe is het, ben jij ook tevreden?" De oude Wessels, die wat erg vergeetachtig is, heeft de zaak maar half begrepen, en zegt alleen: "'t Is 'en ding, 't is 'en ding!" Doortje durft den mond niet openen, en Frerik, die toch wat antwoorden moet, zegt: "Moar da's al te arg; da's al te arg! We zin d'r al lang niet kwoad meer um.
't Was reeds te donker geworden om op eenigen afstand duidelijk iets te onderscheiden; en eerst toen de persoon, die het geritsel veroorzaakt had, het meisje genaderd was, en een welbekende stem haar, het: "Liefste Doortje," toefluisterde toen ontstelde het meisje merkbaar, en liet zij den bos met lompen op den grond vallen.
Den volgenden morgen waren de jongelieden reeds vroegtijdig bij de hand; de oude man sliep wat langer; en, na het drinken , toen Wessels was opgestaan, begaf hij zich, door Frerik en Doortje ondersteund, naar den berooiden akker om de verwoesting in oogenschouw te nemen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek