United States or United States Minor Outlying Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Wat gij zegt!" hernam de Graaf op denzelfden toon als te voren. "Uwe Doorl. zal aan de uitkomst kunnen beoordeelen, of ik al dan niet waarheid heb gesproken. Dit is zeker, dat er ten huize van een kastelein alhier, wien ik niet noemen mag, wat al te grove dingen gepredikt zijn." "Praatjes!" riep Frederik Hendrik met een gemaakten glimlach.
Van Kinschot antwoordde niets, doch sloeg een zijdelingschen blik op Frederik Hendrik. "Als Uwe Doorl. gereed is," zeide Maurits, die dit gebarenspel raadde, terwijl hij de deur van het zijvertrek opende. "Broeder!" zeide de Graaf: "rust wel, en God opene uw oogen voor de kracht der waarheid." Met deze woorden begaf hij zich in de kamer, welke Maurits wederom sloot.
"Paai mij niet met zulke praatjes," zeide Maurits, hem met drift in de rede vallende; "zou hij zich dan openlijk aan die vergadering vertoond hebben, om de gezegden van dien schurk te bevestigen?.... De Hemel gave, dat ik twijfelen mocht." In dit oogenblik trad de kamerdienaar des Prinsen in en meldde Zijne Doorl. Graaf Frederik Hendrik aan.
De arme Remonstranten hebben niets en de rijken geven niets: daarenboven wist zij, dat haar vrienden de hulp Uwer Doorl. hadden ingeroepen." "Al genoeg, al genoeg," zeide de Graaf, ongeduldig: "wanneer gaat zij op reis?" "Zij denkt in de volgende week zich naar Gorkum te begeven, waar men voor haar een kamertje aan de haven gehuurd heeft, met het uitzicht op Loevestein.
"Is de bruid bevallig?" "Ik heb haar eens als kind gezien," antwoordde Ludwig, "en toen beloofde zij zeer schoon te worden; doch Uwe Doorl. kent haar zeker: zij huist altijd, en ook nu, bij mijn voormalige meesteresse, de Gravin Douarière." "Aha zoo! dan ken ik haar wel: nu: zij is gansch niet verwerpelijk: hoe komt haar vader er toe, om haar aan een man van de jaren des Ambtmans uit te trouwen!
"Is mijn nieuwe naam reeds herwaarts overgewaaid?" vroeg Joan: "doch gij kendet dien sedert lang. Welnu, mijn boodschap is zeer eenvoudig en zal geen lang betoog behoeven. Dit pakket vervat ettelijke brieven, alsook een paar handschriften van de Remonstrantsche ballingen, die zich thans in Brabant bevinden, en aan Zijne Doorl.
"Ik heb iemand gesproken, die 't zelf gehoord heeft, den jongen Bleiswyk, die overal met den neus bij is; die heeft het mij verteld." "Zoo! Nu, ik wenschte wel zulk een oproerige vergadering eens bij te wonen. Dat moet er al zonderling toegaan." "Niets is gemakkelijker: ik neem aan, Uwe Doorl. naar een bijeenkomst te geleiden, waar niemand haar kennen zal."
"Zullen wij thans het pakket niet openen?" vroeg eindelijk De Vlaere aan zijn ambtgenoot. "Vooraf," zeide deze, "wenschte ik den gevangene te vragen of hem de inhoud bekend is." "Zoover ik weet," antwoordde Joan, "zijn het brieven, waarin de verbannen Heeren zich in de bescherming Zijner Doorl. aanbevelen."
"Ik zou bijkans trek gevoelen om u aan uw woord te houden," zeide Frederik Hendrik: "indien ik niet begreep aan mijn waardigheid te kort te doen, door uw voorstel aan te nemen." "En ik," zeide Ludwig, met een buiging, "zou Uwe Doorl. sterk aanraden zulks te doen. Het zou Uwe Doorl. voor eeuwig van alle vooringenomenheid met de Arminianen genezen."
De Graaf nam een der brieven op en leide dien, na gedane lezing, stilzwijgend naast zich neder: hij was van Uyttenbogaert, en de Predikant bedankte hem daarin voor ettelijke diensten, aan de Remonstranten bewezen: een volgende was van De Groot, die zijn huisvrouw aan de bescherming Zijner Doorl. aanbeval, en tevens, evenals Uyttenbogaert, 's Graven raad vroeg over de aanbiedingen, vanwege den koning van Spanje gedaan: na het lezen van dezen zag Frederik Hendrik den Prins met vragende oogen aan.
Woord Van De Dag