Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 april 2025
En wel overtuigd, dat hij zich grenzenloos belachelijk heeft gemaakt voor het geheele publiek, haast hij zich om weg te komen. De Boeren drinken intusschen doodbedaard hun glazen leeg, rekenen met hun ouden kennis, den gewezen meester, af en schudden hem bij het afscheid hartelijk de hand.
Toen de ballon bij het neerdalen eens op de toppen van eenige boomen terecht kwam en de talrijke toeschouwers vreesden voor het leven van den koenen luchtreiziger, die groot gevaar liep naar beneden te storten, wierp hij doodbedaard een flinken voorraad brandstof op het vuur, en zie de ballon steeg opnieuw statig omhoog, onder het gejuich van de aanwezigen.
Nu raapte hij pijp en tabakszak, die de student had laten vallen op en zeide, terwijl hij hem beide toestak: „Laat mijnheer toch niet zoo akelig in het donker blijven staan lamenteeren en laat hij de voorbijgangers niet uit hun humeur brengen, als hem toch niets anders scheelt, dan dat hij te diep in ’t glaasje heeft zitten kijken, laat mijnheer doodbedaard naar huis gaan en zich lekker op één oor leggen.” De student Anselmus schaamde zich zeer en liet een klagelijk „ach” hooren. „Nu, nu,” ging het burgermannetje voort, „laat mijnheer het zich niet te veel aantrekken, zoo iets overkomt den besten, en op den lieven Hemelvaartsdag kan men wel in de vreugde des harten een glaasje over den dorst drinken.
»Goeie hemel!« riep de Moeder, »wat een gekke vraag van een man, die niet getrouwd is. Waarom wil u dat weten, Mr. Bumble?« De bode dronk zijn thee tot den laatsten druppel uit, at een stukje geroosterd brood, sloeg de kruimels van zijn knieën, veegde zijn lippen af en gaf de Moeder doodbedaard een kus.
Had ze afgesproken eene vriendin af te halen, om mee te wandelen, dan kon die geregeld wel een uur en langer naar Hilda uitkijken. Eindelijk kwam ze er doodbedaard aanstappen. Ze vroeg er niet naar, of hare vriendin ook ongeduldig geworden was; ze zei niet, dat het haar speet zoo laat te zijn. Daar was ze te onnadenkend voor. Ze kwam, als ze lust had, en daarmee uit.
Intusschen veroorzaakt het zwierige kostuum van Guy Chester heel wat opschudding op zijn halfdek, en trekt zelfs de aandacht van den anders zoo onverstoorbaren vrijbuiter Dirk Duyvel, die juist buiten de hut doodbedaard zijn driehonderd guldens zit te tellen. Deze roept: "Drommels, daar moet een mooi meisje in 't spel zijn!"
"Hoor eens, jongmensch, ik wil aannemen, dat ge niet weet wat een eerste luitenant is uw houding tegenover mij geeft er duidelijk blijk van maar reken er gerust op, dat ik het u spoedig zal laten merken. Tevens sta ik er op; dat ge onmiddellijk mee naar boord gaat." "Het spijt me, meneer," antwoordde Jack doodbedaard, "maar ik kan aan uw hoogst bescheiden verlangen niet voldoen.
»Ik weet het niet," sprak Barbicane doodbedaard. »En ik," voegde Michel Ardan er bij, »als ik geweten had hoe terug te gaan, zou ik niet vertrokken zijn." »Een fraai antwoord!" riep Nicholl uit. »Ik ben het met Michel Ardan eens," merkte Barbicane aan, »en voeg er bij, dat de vraag voor het oogenblik van geen belang is.
"Maar hij was niet ziek," roept Kaatje, half in den waan dat ze dokter, met wien ze toch medelij heeft, door die verzekering nog eenigszins in zijn eer zal herstellen: "Hij is gisterenavond zoowat om half elf in huis gekomen; heeft omdat mevrouw al naar bed was op z'n kantoor smakelijk een boterham gegeten, en is toen doodbedaard brieven gaan zitten schrijven, blijkens dat er van morgen drie waren om naar de post te brengen...." Kaatje heeft bij deze laatste mededeeling eensklaps een kleur gekregen; maar men bemerkt het niet.
Doodbedaard hield zij de kan onderste-boven, natuurlijk met het gevolg, dat de stroop op den grond terecht kwam. Bob en zij keken met alle aandacht, of eindelijk de bewuste tor niet volgen zou. Doch neen, toen alle stroop er uit was, bleef het torretje absent. »Zie je nu wel!» riep Mie triomfantelijk uit. »Zie je nu wel, dat ik gelijk had?»
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek