Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
Zeer edelmoedig en juist overeenkomstig zijn vriendelijk hart, dat ik sedert vele jaren heb leeren kennen bij mijn kleine werken der liefde; maar dat is een geheim tusschen mijnheer Stonier en mij. Wat ik wensch te zeggen, is, dat ik onzen dominee liefheb om hetgeen hij is en om hetgeen hij geweest is voor mij in tijden van groote droefheid.
De beide dames bleven daar logeeren; maar dominee werd natuurlijk verwacht en verwelkomd bij den broeder, bij wien aan huis hij den volgenden dag den dienst leiden zou. "En hoe wou jij nu?" vroeg mevrouw aan Piet. "Denk je vanavond nog thuis te komen?" "Daar zal wel een zware wijs op gaan!" zei Piet. "Je komt er altemet niet eens bij dag goed door! Wat denk je van morgen-ochtend, mevrouw?"
De dominee weet en de secretaris weet en iedereen weet, dat de man van zaken met de minst mogelijke woorden neen zou gezegd hebben, en dat iemand hem dat kwalijk zou hebben genomen, terwijl iedereen hem een dwaas zou hebben genoemd, als hij er heen was gegaan. Zulk een tijdverknoeien is onmogelijk behalve voor overoude heeren en voor dominees.
De dominee behoort zich te herinneren en de Gemeente mag hem wel eens erop wijzen dat zijn werk ondergeschikt is aan dat van den kunstenaar, en dat het overige gedeelte van den dienst geen andere bedoeling heeft dan een steun en een achtergrond aan de muziek te geven.
Dien zelfden avond bij het naar bed gaan keek de dominee zijn vrouw aan en zag, dat zij peinzend en in gedachten verdiept zat. «Wat scheelt er aan?» vroeg hij haar.
Tegen tien uur 's morgens verschenen directeur Beckmann en de dominee van Apia, beiden te paard, op de factorij en, nadat de heeren een kleine hartsterking genomen hadden, voltrok de geestelijke, achter in den tuin, op het terras, dat bijzonder mooi met bloemen en kransen versierd was, het huwelijk.
Dominee Wawelaar klaagt over zyn verwaandheid van Frits, meen ik op de katechisatie, en de jongen schynt uit dat pak van Sjaalman alweer! een neuswyzigheid gehaald te hebben, dat den gemoedelyken Wawelaar dol maakt.
Dit echter was juffrouw Dientje niet gewoon, dat dominee op Zaterdag-avond, wanneer hij zijne preek placht te »memoriseeren", zich vermeidde met orgelspel.
Dominee Wawelaar heeft de berichten der zendelingen voorgelezen, niemand kan hem dus een grondige kennis der zaken betwisten.
Hij had vertrouwen in hem gekregen en vroeg: »zou je denken, dominee, dat Geertje gelukkig was?« »Boesveld,« antwoordde deze, »gelooft u niet, dat, wie zich naar 't licht toekeert, een kind des lichts is?« Daar had Jaap al weer niks tegen in te brengen. Hij keek den dominee vol aan, gaf hem de hand en zeide nog eens: »ik dank u.« Toen keerde hij zich om, en ging met Jenneke de zaal af
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek