Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 9 juni 2025


"Persoonlijke meeningen hebben hierbij volstrekt geen beteekenis," antwoordde Sergej Iwanowitsch. "De persoonlijke inzichten gaan ons volstrekt niet aan, als Oudrusland, het geheele volk, zijn wil openbaart." "Ja, maar neem mij niet kwalijk, het volk weet daar niets van!" zeide de vorst. "Zou het niet, papa? Maar Zondag in de kerk dan?" vroeg Dolly, die naar het gesprek had geluisterd.

Nu staan ook Dolly en haar kinderen onder zijn bescherming, en al de boeren komen dagelijks bij hem, alsof hij verplicht is hen te helpen.... Ja, wordt maar zoo goed als je vader!" dacht zij, terwijl zij met haar lippen Mitja's wang aanraakte en hem aan Stanja overgaf. Lewin had een broeder gehad, Nicolaas Dimitritsch, van wien hij en zijn broeder Sergej langen tijd gescheiden waren geweest.

Dolly was nu door de nu volgende openbaringen, waarvan de gevolgtrekkingen haar zoo juist schenen, in het eerste oogenblik dermate in de war geraakt, dat zij meende er niets van te kunnen begrijpen, en dat men daarover eerst nog veel, veel nadenken moest.

Swijaschsky waardeerde dit een en ander als een man, die van alles het noodige begrip heeft; Dolly verwonderde zich eenvoudig over hetgeen zij tot nu toe nog niet gezien had en, daar zij wenschte het goed te begrijpen, vroeg zij naar alles, wat Wronsky groot genoegen deed. "Ik geloof, dat dit tot nu toe in Rusland het eenige, volkomen goed ingerichte ziekenhuis zijn zal," merkte Swijaschsky aan.

Zij was verheugd en schaamde zich over haar blijdschap in dier mate, dat er een oogenblik was namelijk dat, waarin hij de gastvrouw naderde en daarop haar weer aanzag waarin het Dolly, die alles opmerkte, toescheen, alsof zij wilde weenen. Zij bloosde, verbleekte, bloosde weer en verwachtte hem met bevende lippen. Hij trad op haar toe, boog zich en reikte haar zwijgend de hand.

Dolly moest naar huis om haar zoontje te halen, die voor deze gelegenheid zorgvuldig van pommade voorzien en gefriseerd was; het kind was belast om het heiligenbeeld voor bruid en bruidegom uit te dragen. Vervolgens moest er een rijtuig gezonden worden aan den bruidsjonker, terwijl de andere, die Sergej Iwanowitsch moest geleiden, aan het hotel zou terugkomen.

Of men misschien niet ... of er geen mogelijkheid zou zijn ..." Dolly bleef steken, verbeterde haar woorden "om uw toestand te veranderen, te verbeteren.... Gij kent immers mijn meening.... Alleen, als het mogelijk was, dat gij trouwdet...." "Dat wil zeggen, gij bedoelt, de scheiding," zeide Anna meteen plotseling betrokken gelaat.

Dolly zat in rechte houding op haar stoel en volgde met haar medelijdend, deelnemend gezicht Anna's bewegingen. "Men moet evenwel een poging doen," zeide zij zacht. "Goed, men moet een poging doen. Wat zal dat beteekenen?" Hiermee sprak Anna klaarblijkelijk een gedachte uit, die zij wel honderdmaal overlegd had en reeds van buiten kende.

Maar zij vroeg toch niets. "Nu is het al weer tijd voor het diner," zeide zij. "Wij komen er in 't geheel niet toe elkander te zien. Nu reken ik op den avond. Nu moet men toilet maken. Wij hebben ons in het nieuwe gebouw geheel vuil gemaakt." Dolly ging in haar kamer, maar het was haar belachelijk te moede. Zij had niets om zich om te kleeden, want zij had haar beste kleed aangetrokken.

Daarom kreeg hij niets van de zoete koek. Als Dolly te huis was geweest, zou zij op dezen dag zulk een straf niet hebben toegelaten; maar zij moest het eenmaal door de Engelsche vastgestelde billijken. Daardoor werd de algemeene vreugde wat verstoord.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek