Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 mei 2025
Ik bekwam in het eerst geen antwoord; maar er was eenige beweging, en een dof gemompel achter de bedgordijnen. Ik stond zelf eenigszins verlegen, niet wetende of ik gaan of blijven zoude. Opeens vertoonde zich net hoofd van Suzanna tusschen de gordijnen door.
Schoon in 't volkomen bezit van zijn tegenwoordigheid van geest, gunde hij zich de tijd niet om fijn korrel te vatten, maar brandde los, zodra hij de kop van de leeuw voor het vizier had. Nog was de rook van het schot niet geheel weggetrokken, of met een dof gebrul sprong de leeuw op zijn aanvaller af. Dirk zag het zware lichaam als 't ware door de lucht vliegen, en sprong een weinig ter zijde.
Wij hoorden inderdaad, in de richting van het dorp Weelde, gebriesch van paarden en bijwijlen een zeker onuitlegbaar dof gerucht, dat ons de nabijheid van eene groote menigte menschen aankondigde. In de duisternis drukten wij elkaar met geestdrift de handen; wij waren blijde, dat het ons eindelijk werd vergund, ons bloed voor het vaderland te vergieten.
Ze schrokken plotsling op.... 't Was bijna heelemaal donker; dof sloeg, ergens ver, een torenklok zes uur.
De stad alginder zweeg. Rijzekens daverde nauw hoorbaar een dof rumoer. In huis was elkendeen te bedde. Ze stond recht. Ze voelde haar eigen een groote schim zijn in de donkere kamer. Ze neep hardnekkig hare lippen te gare en hare oogen vielen toe. Ze had de harrewarrije in haren geest ontknoopt en stond met haar machtig lijf, vastberaden, tegenover de oplossing, die zich opdrong. Ze was besloten.
Hij trad nader en vatte hare hand. "Renée!" en zijne anders zoo klankvolle stem klonk dof van ontroering "ik wilde je vragen of je nòg niet weet wat ik mij dit jaar als geluk droom." Zij zweeg en boog diep het hoofd, als ontbrak haar de moed het zelf in woorden te brengen. "Mag ik het zeggen?" Een nauw hoorbaar ja kwam over hare lippen.
Wanneer hij haar vroeg, of er iets was gebeurd, dien dag, of iemand bij de deur was geweest, klonk haar stem dof en moedeloos: "Nee! er is niets gebeurd. De woorden zijn vandaag niet gesproken." Er kwam een dag, dat de man 't vergat, om de vraag te stellen. Hij had hard gewerkt, en was vermoeid. Daarom ging hij dadelijk slapen.
Ik voelde mijn oogen trekken en een dof gevoel in 't hoofd voorspelde mij dat ik ditmaal slapen zou. 't Was ook nog iets ongewoons voor mij om den ganschen dag, van 's morgens 6 uur af, in de lucht te zijn. De zee maakt meestal in den beginne den nieuweling moe en slaperig ik besloot dus mijn hut op te zoeken.
Zijn oogen vielen dicht en de tranen die heel zacht tusschen zijn dichte wimpers vloden, deden nu geen pijn meer. Niets meer deed pijn, alles was dof en stil, hij rustte, hij sluimerde, hij was moe, doodmoe; hij zou weldra voor goed inslapen. Dat duurde zoo een heele lange poos, in stillend-zacht en dof vergeten.
Dien avond was het mij onmogelijk te eten. Mijn oom begreep zonder twijfel de gedachten, die mij verstikten, want hij hield zich alsof hij niets van mijn gebrek aan eetlust bemerkte. Zoodra ik vergunning had gekregen van tafel op te staan, haastte ik mij weder de frissche buitenlucht in te gaan ademen. Er rees een koele wind op uit de rivier, wier dof geklots ik in de verte hoorde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek