Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 1 mei 2025


«Nu beginnen wij onze dansenzei de fee. «Wanneer ik ten slotte, als de zon ondergaat, met u dans, zult gij zien, dat ik u toewenk; ge zult me u hooren toeroepen: Kom mee! Maar doe dit niet! Honderd jaren lang moet ik het iederen avond herhalen; telkens wanneer die tijd voorbij is, krijgt ge meer kracht; eindelijk denkt ge er volstrekt niet meer aan.

Daarom worden bij epidemieën groote godsdienstige feesten gevierd, waarop de booze geest wordt voorgesteld onder de gedaante van een reusachtigen, rood-en-goud-geklauwden tijger, wiens woede bedaart door het gezang en den dans van prachtig gekleede kinderen. Hier in het Badoengsche, bijvoorbeeld, waar ik nu sedert eenigen tijd ben, heerschte verleden jaar de cholera.

Ik zeide hem vaarwel, hij echter keerde mij den rug toe, terwijl hij mij toesnauwde: »ook ditmaal Athener, zijt gij den dans ontsprongen, maar aan mijne wraak zijt gij daarom nog niet ontkomen. Waarheen gij u ook moogt begeven, ik zal u weten te vinden." Ik mag alzoo hopen u weder te zien! gaf ik hem tot bescheid.

Hij viel terug in de Perzische kussens en een dans van bonte vizioenen dwarrelde rond voor zijn geest. Hij herinnerde zich zijn vroeger leven van eindelooze afwisseling, van telkens wisselende verschieten en deinzende horizonten... afwisseling van het leven, afwisseling zou hem weder verjeugdigen.

«Hya del sol! que bailas bien," kreet in eens van uit zijn zwijgen de mijnheer van beneden. Dochter van de zon, wat dans je mooi.

Zij ontdekte hem van uit haar venster, en smeekte hem, indien hij een Christelijk ridder was, eenig bericht van haar aan haar echtgenoot Gayferos te brengen: »Zeven jaren in deez' toren heb ik Gayferos gewacht, Die in vreugd, bij dans en spelen heeft die jaren doorgebracht, Die zijn gade Melisenda heeft vergeten tot haar smart; Toch draag ik zijn beeld nog immer in mijn liefdevolle hartMaar hij richt zich op in 't zadel: »Eedle Vrouwe, klaag niet meer, Hier beneden voor uw venster staat uw echtgenoot en heer.

"Ik zal u uw kleed van veeren teruggeven," zoo sprak hij, "als gij oogenblikkelijk voor mij wilt dansen." Daarop antwoordde het meisje: "Ik zal hier voor u den dans dansen, die het Paleis van de Maan doet ronddraaien, zoodat zelfs een arme sterveling zijn geheimen leert kennen. Maar ik kan niet dansen zonder mijn veeren". "Neen", zeide de visscher wantrouwend.

"Mijnheer," zegt het jongetje Jozef blozende: "dit is een dans op den herbouw van den Heiligen Tempel." En dan te weten, dat ik mij den herbouw van den Heiligen Tempel altijd héél anders had voorgesteld. En des Vrijdagsmiddags, twee uur, in het huisje in de buurt: "Hut des Vredes" hebben Hamame en haar weduwnaar elkander gekregen. Mannen en vrouwen ditmaal bij elkander.

Japi vond 't geval kostelik, zat drie dagen later op den rand van mijn ledekant en liet zijn beenen bengelen; zei dat 't stom van Bavink was geweest om zich te bezatten, maar "die zaak kwam in orde." Toen hij wegging had hij "Le Lys dans la Vallée" te pakken. Het was een maand later. Een veertien dagen had het wat gevroren, maar in 't begin van die week was 't weer plotseling omgeslagen.

En toen de oude Fezziwig en mevrouw Fezziwig door alle figuren van den dans gegaan waren, "avancez en retirez," "geef uw partner de hand," "buig en curtsey," "kurketrekker," "doe een draad in de naald," en "weer terug naar uw plaats," sprong Fezziwig in de hoogte sprong met de teenen gekruist, zóó handig dat het was alsof hij met zijn beenen knipoogjes gaf, en kwam weer zonder wankelen op zijn voeten terecht.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek