United States or Finland ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ware Staniland Wake een Theosoof geweest, dan had hij er wellicht aan toegevoegd, dat de enge opwaartsche gang, die naar de Koningskamer leidt, inderdaad een 'enge poort' had; dezelfde 'enge poort' die 'tot het leven leidt', en dat het aan deze poort van den Tempel van Inwijding was dat de schrijver dacht, die de woorden opgeteekend heeft, welke naar beweerd wordt door een Ingewijde gesproken zijn."
En Go dacht even: zou 'k haar vragen bij ons de juffrouw zal 't wel goed vinden toch weer niet durvend om Else, die haar zoo leelijk, en zeker ook te burgerlijk, vond. "Nee, uitgaan om te eten kost me wezenlijk veel te veel tijd het breekt je heelen avond." "Maar vinden ze bij je thuis nou goed, dat je zoo onmenschelijk veel werkt, en zoo ongezond leeft?"
Zoo nam ik, nu een week geleden, den pas onder de voeten, en met mijn weekgeld in den zak, stapte ik stilletjes over Delft hier naar toe. Ik dacht gemakkelijk bij den een of anderen baas werk te zullen vinden, maar mijne hoop werd bitter teleurgesteld. Ik kreeg geen werk, teerde mijn geld op, en trachtte wat te verdienen met pakjes te dragen voor de heeren, die met de schuit aankwamen.
De admiraal zag zich dikwijls genoodzaakt het zeil in te halen, opdat de Pinta bij kon blijven. Door wolken, duisternis en hooge golven omringd, wisten zij niet, waar zij zich bevonden, en Pinzon, zoowel als de twee stuurlieden, verschilden in gevoelen hieromtrent met Columbus. Naar hun meening waren de schepen 400 mijlen dichter bij Spanje dan Columbus dacht. Columbus had gelijk.
Hoe meenigwerf, wanneer eene algemeene stilte rondom my heerschte, dacht ik niet aan myne lieve gezellinne, wenschende, met haar en mynen zoon, in deeze nieuwe Elyseesche velden, vreedzaame dagen te slyten! Maar laaten wy tans zoortgelyke herdenkingen vaarwel zeggen.
Maar zij hield niet op vóor hij zeî: je hebt gelijk. En dan was zij eigenlijk nog niet te vrede, dan moest hij haar beloven, bepaald plechtig beloven, dat hij streng zoû wezen. Hij begon te lachen, maar zij bleef hoogst ernstig; ten slotte beloofde hij alles. Van God de Heer was weinig sprake als Mathilde dacht en sprak over haar kind.
Zoo kwam zij er toe er aan te denken, dat het zoo goed als uitgemaakt was, dat al die duizenden zwanen en eenden en zeeduikers hun tehuis hier bij het Takermeer zouden moeten missen. "Dat wordt toch moeielijk voor hen," dacht ze. "Waar zullen ze dan hun jongen opvoeden?" Ze bleef staan, en dacht daarover na.
Ik begon te lezen en werd bijna dronken van vreugde, terwijl de tranen van verrukking mij in de oogen kwamen, en dacht: "niemand, zelfs niet zij die daar bij mij zijn, weet dat ik het ben die zoo wordt geprezen.""
De professor was in zijn overhemd met opgeslagen manchetten; hij liep zijn handen af te drogen aan een handdoek. "Goeienavond, jongens! Wat lees je hun voor, Wenche?" "Snorre," antwoordde Abraham en glimlachte tegen zijn vader. "Bah! dat dacht ik wel. Is dat nu iets om aan beschaafde jonge menschen voor te lezen?"
En deze opdracht verblijdde hem nog te meer, omdat zij bewees dat de vrouw, wier grafmonument zoo snel uit den grond verrijzen moest, er toch ook nog aan dacht zich het leven te veraangenamen; want zij wenschte wel is waar dat de tuin zou blijven zooals hij was, doch de zuilengangen en al het overige wilde zij samengesteld zien uit edele grondstoffen en in schoonen vorm.
Woord Van De Dag