Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juli 2025
"Wat een engel van een jongen!" zei Scrooge. "'t Is een genot op zichzelf met dièn jongen te praten. Jawel, kerel, die bedoel ik." "Nee, die hangt d'r nog," antwoordde de jongen. "Is 't waar?" zei Scrooge. "Ga hem dan dadelijk halen." "Mot je mèìn hebbe?" antwoordde de jongen, die dacht dat Scrooge hem voor den gek hield. "Nee, nee," zei Scrooge. "Ik meen 't.
Tegenover éen die vooruitgaat, zijn er duizend die achterblijven, en gaat hij, eenling, verder voort, al tien duizend blijven achter. Verstaat ge dat? O! het schrikkelijk zicht van den staat der achterblijvers, als die het ook eens al te gelijk voelen dat ze honger hebben en d'r bovenop moeten!
Ze was net zoo opgewonden als jij wel zijn kan, en ook haar uiterlijk had héel veel van het jouwe ... En weet je, waar ik nu eigenlek bedrukt over ben? ... Als 't eens met jou ging, zoo als 't met haar is gegaan ... Kind, je hebt zóoveel van d'r! Maar, vader, hoe bedoelt u? Ik begrijp u niet; dat ik ook vroeg sterven zoû? Ja, kind, je kon niet weten.
Toon Ritter legde plotseling de hand op het dier, dat naast hem lag, en zuchtte, terwijl hem een paar tranen in de, door koortsgloed glinsterende oogen kwamen: "Och, Hans!" "Hij is toch zoo slecht niet?" hernam de jonkman. "Hans! mijn eenige, mijn brave Hans!" riep Ritter in opgewondenheid: "Als Toon d'r onder leit hé wat jij dan?"
Eindelijk legde Klaas de konijnen weer in d'r nestje en sloot het hok. »Over veertien dagen zijn ze groot«, zei hij. »Dan kunnen ze bij de oude vandaan. Zullen we nou spelen?« Jo en Nel wilden graag, maar ze moesten 't even thuis vragen. Nu, pa en moe vonden het goed, dat ze kennis maakten met d'r buurtjes. »Maar om half zes thuis wezen, hoor; anders vind je den hond in den pot.
Dat seit uwé, juffre Mabbel, m'r ik sech dâ-se wat in d'r oochies het, wâ-me niet befalt... Wâ-dan, juffre Laps? Se kykt onstichtelik... en ik houw 't f'r sonde... en d
Een chagrijn van 'n vent! Ze hield d'r hand om 't zwarte kappie, dat dien kniezert tot diep op de oogen zat." Doordat hij tegen een stoel stootte, hield ze op met murmelen en keek hem aan als een kind opgenomen in den slaap.
Ha ze 't mij in den tijd beter gelierd 'k zoe d'r nou euk meer verstand van hèn!" Zij lachten en zij schaterden weer allen om de dolle grap, vullend met hun grof gedruisch de heele boerenkeuken; en zooals ze daar weldra zaten, rookend, babbelend en jenever-drinkend, met gekruiste beenen om de tafel, begreep Rozeke dat het voor een langen tijd zou zijn.
En Kees Kees kwiespelde en kwiespelde met zien steert, dat 't zoo'n schik en oard had. Wat zeiden ze in 't dorp? De mooie Griet had heur eiges as slecht van ienhoud loate kieken: Mooi weer speulen van andermans meewoarigheid...! Griet treurde, d'r was 'r geen, die in de ploats kwiem van Dorus. De lillike Sanne was best van binnen! Die heur erst beschimpte, kreeg heur lief als zien vrouw.
Nou, ik ben d'r wel 's geweest, maar ik moet je zeggen, 't heeft me beroerd getroffen, toen ik 't hoorde. Ze schijnen bar gelukkig samen te zijn geweest. En hij schilderde haar. 't Schilderij was nog niet af.... Is zij weer beter? Beter, nee, ze sukkelt nog altijd. Ze heeft, geloof ik, niet veel besef. Misschien wordt ze wel krankzinnig. En is ze nog in Parijs?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek