Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
"Neen, ik wilde u vragen, mij aanstonds een cognossement voor ballast te geven, om uit de haven weg te komen." "Onmogelijk!" roept Olins, en fluistert dan: "Waarom hebt gij dat noodig?" "Omdat men mij verdenkt te hebben gesmokkeld." "Wat? Om die kisten met kant van gisteravond?" vraagt de Vlaming op halfluiden toon, terwijl zijn gelaat betrekt. "Het was geen kant," zegt Chester kortaf. "O o!
Hij vond zuur: de hollandsche, de zwitsersche, de chester, stilton, parmesaan, de kruidenkaas, ja, zelfs de weeke strachino en de met schimmel bedekte roquefort, die volgens PAYEN alcalisch is.
Daarop wordt de ophaalbrug neergelaten en worden zij verlicht door een menigte brandende toortsen, die Chester doen ontdekken, hetgeen de duisternis tot nu toe voor hem verborg, dat namelijk de boot, die hij heeft binnengeloodst, blijkbaar een staatsgalei is, welker tent is gedecoreerd met versierselen van Spaansch leder, waar het wapen van den Onderkoning zelven is ingedrukt.
Hierop mompelt de luitenant niet anders dan: "Ja, dat weet ik!" en begeeft zich haastig naar vóóruit, waar men hem de matrozen kan zien commandeeren, die geroepen zijn door den bootsman. Chester, die bij het roer staat, geeft zelf de richting van het schip aan, en commandeert de beide stuurlieden.
Hij ziet enkel Alva's schatten, alles wat de Hertog aan belastingen den Nederlanders heeft afgekneveld, de onmetelijke rijkdommen van den vader, die hij wil veroveren als bruidsschat van de dochter. Chester is er de man niet naar, om enkel naar Alva's schatten te haken, en geen middelen in het werk te stellen, om ze in zijn bezit te krijgen.
En in het volgend oogenblik geeft de dame een kleinen gil van verbazing, misschien wel van schrik, want Guy Chester, zich niet bekreunende om de Spaansche wijze van begroeting, heeft haar een fermen, welgemeenden Engelschen zoen gegeven, zooals de zoon van den squire gewoon was, met Kerstmis op de roode lippen van de meisjes te drukken, als zij onder den mistletoe stonden.
Met een diepen zucht richtte Geoffrey zich op, en terwijl hij dit deed, werd hem een brief overhandigd. Het adres was van Beatrice's hand, en met het postmerk van Chester. Een huivering overviel hem. Wat zou die brief behelzen? Hij spoedde zich er mede naar een afzonderlijke kamer en brak de enveloppe open.
En gij, Master Chester, mijn zeeroover, hebt gij opnieuw achthonderd duizend kronen van Alva binnen het rechtsgebied van mijn koninkrijk ontdekt?" "Neen," antwoordt Burleigh, terwijl de twee mannen diep voor haar buigen. "Master Chester heeft enkel een complot van den hertog van Alva tegen uw leven ontdekt.
"Zul jij ook meedoen met den bazaar, lieve kind?" vroeg mevrouw Carrol, toen Amy zich naast haar zette met die vertrouwelijkheid, die oude menschen zoo graag in jongeren zien. "Ja, Tante, mevrouw Chester heeft me gevraagd, of ik wou helpen, en toen heb ik aangeboden een tafel te bedienen, omdat ik niets anders geven kan dan mijn tijd."
Chester is nu genoodzaakt, om in zijn verhaal te laten invloeien, wie hij werkelijk is, en dit schijnt Bodé Volckers zelfs nog meer te treffen, dan de dood van den schilder. Hij brengt verwonderd uit: "Gij! De 'Eerste der Engelschen'! Gij? En gij zijt in Antwerpen geweest heeft een sterveling ooit zoo iets durven wagen? Tien duizend kronen staan nu op uw hoofd, sinds het gevecht op het ijs.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek