Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 mei 2025
De kogel is voor jou, papa, die komt je als chef eerlijk toe, de hagel zal ik voor je volkje bewaren, dacht ik. Daar gaf de burgemeester weer een gil, en kwam met zijn volkje resoluut vooruit. Pang! in eens had hij 'm beet. Hij deed een sprong omhoog, viel over stag en schreeuwde, precies als een mensch, akelig kermend.
Te midden van deze ongeregeldheden was mijn vriend Hendrik van Mulifanua aangekomen; bij mijn terugkomst uit de stad, trof ik hem ten huize van den directeur aan. Aan tafel vertelde ik mijn chef, wat ik van den consul en later van den eigenaar van het Hotel International, die altijd goed op de hoogte was, over de bijeenkomst aan boord der "Philadelphia" en den uitslag daarvan, vernomen had.
Inderdaad weerklonk alles van de harde stem van den professor, die eindelijk de antichambre binnenkwam met een zijner vrienden, die gedurende het heele bezoek geen mond opendeed. "Mijnheer Campanoria," zei ik tegen Molina, "is blijkbaar een groote geest." "Ja," antwoordde mijn chef, "het is een man, die gevat kan antwoorden en zijn zinnen mooi vormen.
Gisteren nadat de wethouder de Wilde met den chef van den burgerlijken stand Meys en de beide ministers, als getuigen in de zaal waren aangekomen, verscheen Z. K. H. de Prins vergezeld van Jhr. van Suchtelen. Z. K. H. drukte ieder der vier heeren de hand zeggende: »Ik ben toch zoo hartelijk verheugd.« Onmiddellijk daarop werd de Prinses binnengedragen door een verpleegster.
Gerrit wenkte Gijs binnen te komen. Gijs kwam. "Neem de bagage van mijnheer," zei de chef van 't Hotel tot Karel, op den reiszak wijzende, die Gijs over den schouder hing. "Och, neen, dank oe," zei Gijs, toen de jongeheer Karel hem wilde ontlasten.
Daar werd zij aanvankelijk als eene kleine helsche machine beschouwd, met ontplofbare stoffen gevuld. Zij werd eerst uiterst voorzichtig uit den linnen lap, die haar omwikkelde, ontrold, en toen met nog meer voorzichtigheid geopend. Ja, eene soort uitbarsting had plaats.... De Chef der algemeene veiligheid, met die opening belast, had een vreeselijk niezen niet kunnen weerhouden.
"Hoe lang, dunkt u, zullen wij op dit kleine lapje gronds midden in den Grooten Oceaan moeten blijven?" "Dat kan wel verscheiden weken duren, beste mijnheer Krüger," was het antwoord. "Dat is een heel treurig vooruitzicht, kapitein," zeide mijn chef. "Mijn neef in Mulifanua zal zeer ongerust worden over ons lang uitblijven en zeker gelooven, dat wij op de een of andere manier verongelukt zijn.
Mijnheer Krüger beantwoordde dit verzoek van den chef der opstandelingen zeer voorzichtig en diplomatisch, ten einde zich, zoo mogelijk, niet door een vaste belofte te verbinden, doch beloofde bij de eerste gelegenheid met den directeur Beckmann op deze zaak terug te komen.
Buitendien werd van hem gezegd, dat hij in het verkeer een rechte beer was en de tegenovergestelde neigingen en levensgewoonten van den tegenwoordigen chef bezat, die meer naar Stipans manier geleefd had. Zoo was dan de gedachte door hem niet vriendelijk ontvangen te worden geen aangename. Maar Stipan Arkadiewitsch had een vermoeden, dat alles wel terecht zou komen.
"Het zal mijn vurigst streven zijn, mij deze goedheid waardig te maken en uw vertrouwen te behouden." Mijn chef gaf mij over de tafel heen, vriendelijk lachend de hand, die ik innig dankbaar drukte.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek