Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 september 2025
Ja, de ontvoering van dat kleine meisje was eene onmenschelijke daad! De overgebleven verdedigers van Camdless-Bay brachten een vreeselijken nacht door. Moesten zij daarenboven niet vreezen, dat de aanvallers zouden terugkomen en dan talrijker en beter bewapend dan bij den eersten inval, om de laatste verdedigers van Castle-House te noodzaken zich over te geven? Gelukkig geschiedde dat niet.
Bij het eindigen van het feestmaal vertoonde zich eene deputatie der negers, die aan de kleine dochter van den eigenaar een prachtigen bouquet aanboden, voorzeker de mooiste, dien »mejuffrouw Dy Burbank van Castle-House" ooit ontvangen had. Natuurlijk werden plichtplegingen en dankzeggingen, waarbij de gemoederen zeer aangedaan waren, over en weer gewisseld.
Men vertelde zelfs dat de militie-troepen zich gereed maakten de stad te ontruimen, zonder zelfs te pogen het fort Masan te verdedigen, evenmin als zij het fort Clinch verdedigd hadden, toen de havenplaats Fernandina genoodzaakt was, zich bij verdrag over te geven. Dat waren de nieuwstijdingen, welke de administrateur in den ochtend op Castle-House aanbracht.
Het was iets over zeven uren, toen master James Burbank en Edward Carrol de treden van het perron opstegen, waarop de voornaamste deur van Castle-House, naar den kant van de Sint-John rivier, toegang verleende. Zermah, die het kleine meisje bij de hand hield, volgde hen onmiddellijk.
Van haar kant was eene vergissing onmogelijk, zoo betuigde zij te Castle-House evenals zij dit voor den krijgsraad gedaan had.
Zermah zal onze vrienden mededeelen, dat ik nog eenige dagen behoef, om regel op mijne zaken te stellen, en dan..." »En dan?" vroeg Zermah. »En dan?" herhaalde Alice. »Waarom aarzelt gij, pa?" »Dan zullen wij te Castle-House de gastvrijheid inroepen," voleindigde Stannard. »En als mijnheer Gilbert terugkomt, dan zal hij allen, die hij liefheeft, vereenigd vinden," zei Zermah.
Waarlijk, het schonk den administrateur eene soort van verlichting, nu hij nog eens, misschien wel voor den laatsten keer, zijn recht op een der slaven van de plantage kon doen gelden. Toen het drie uren sloeg, verschenen James Burbank en zijne huisgenooten op het perron van Castle-House.
En na zijn troep op den rechteroever der rivier overgebracht te hebben, na de palissadeering der omwalling bemachtigd te hebben, na James Burbank genoodzaakt te hebben met de zijnen een toevluchtsoord achter de beschermende muren van Castle-House te zoeken, toen ongetwijfeld had hij het strijdperk verlaten, om met eenigen zijner afschuwelijkste medeplichtigen in de nabijheid van de Marino-Kreek post te komen vatten.
Wat verlangde men toch van hem? Was het een maatregel, welke een gevolg was van een voorstel tot onderzoek, dat tegenover hem ingesteld werd? Werd zijne vrijheid, zijn leven wellicht daarom bedreigd? En zou men hem, wanneer hij gehoorzaamde, wanneer hij de zijnen verliet, naar Castle-House laten wederkeeren?
De opziener was naar de aanlegplaats teruggekeerd en tien minuten later bracht hij den bode op Castle-House, die door het vaartuig van Jacksonville naar Camdless-Bay was overgebracht. Dat was een man, die in de uniform der militie van het graafschap gekleed was. Hij werd de hal binnengeleid en vroeg den heer Burbank te spreken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek