Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 24 juni 2025


En in het bovenste trapportaal, waarschijnlijk belemmerd in hun poging tot ontvluchten lagen drie kinderen, allen gestikt door den rook. Een meisje van ongeveer tien of twaalf jaar, hield haar broertje nog in de armen.

Toen kwam er een meisje naar buiten, vroolijk zingend liep ze op zus af en zei vriendelijk. "Wel wat had de jonge juffer?" Zus wees met het vingertje in de richting, waar broertje lag en zei zacht. "Die man vraagt of er iemand komt. Hij heeft in het water gelegen." "Wie, die man?" zei het meisje verschrikt.

Dat ging nu slecht, en toen alles aangewend was, wat slechts eenigszins er voor paste, moest toch de dikke wollen rok van de oude schoutsvrouw nog het meeste te hulp komen. "Broêrtje, eet maar ferm!" zeide Frederik, toen zij bij het ruim voorziene avondeten zaten, en schoof den Franschman zoo'n stuk pekelvleesch toe van een pond of drie. "Eet, broer! Zoolang de mensch eet, zoo lang leeft hij nog."

»Neen, ik gevoel mij niets vermoeid, en ik geloof dat eene kleine wandeling mij goed zal doen." »Eene kleine?..." hernam Joël. »Drommels, zeg maar eene groote en daarbij altijd stijgende!..." »Welnu, broertje, mij zal de steun van uwen arm niet ontbreken, niet waar?" »Zeker niet, Hulda." Daar aangekomen, had men inderdaad het karretje moeten verlaten.

Je broêrtje krijgt er een naast je, zei Hermes. Dat hoeft niet, zei Cecilius. Eén celletje is voldoende. We slapen toch meestal op éen matrasje. Het is een mooi celletje, en we hebben hier alles wat we noodig hebben. Het is een geriefelijk celletje, met die nissen, waar je je boel kan bergen. En dat aardige lampje.... Je mag 's morgens baden in de zee, zei Hermes. Vóor dat de meester op is....

Sttt! zeiden de Prætorianen. Dat mag je hier zoo niet zeggen.... En ik zeg het toch, zei Cecilianus, steeds snikkend. Het is een gemeene schurk. Die edele Crispinus is een gemeene schurk. Wat hoefde die mijn broêrtje meê te nemen.... Had die mij dan ook maar meê genomen.... Maar hij zei: eén Tarbotje was genoeg.... De Prætorianen poogden te lachen.

O moeder, ik ben zeker als uw eersteling een stem in dezen zou gehad hebben, het zou u gesmeekt hebben te wachten met het broêrtje of zusje tot hij ten minste groot genoeg was om een deel van uwe teedere zorgen te kunnen missen. Alleen zelfs uit liefde voor uw eersteling hadt gij moeten zorg dragen dat een volgende bevruchting niet reeds zóó spoedig kon plaats vinden.

Een huivering door-kilde hem nog als hij daar aan dacht..., hoe toen de geluiden klonken in huis, het dicht-doen van deuren, en hij herinnerde zich den toon van licht in de kamer, toen de gelige rolgordijnen waren neergelaten en neerbleven de volgende dagen, die vreemd-stille, onwezenlijke dagen als lange droomen toen zijn moeder ook weg was, in angstige haast vertrokken.... Hij was natuurlijk niet naar school gegaan, maar had aldoor in de voorkamer gezeten, met zijn broertje.

"Ik vind het heel niet aardig van u Pieter, dat gij mij de bloempjes niet geven wilt; ik heb ze toch voor 't meest geplukt," sprak een aardig meisje van ongeveer zes jaren tot haar broertje, dat ruim een jaar ouder scheen en thans met een mandje bloemen op eenige passen af stands van haar had postgevat.

Toen het heet in het nymfæum werd van de hooger rijzende zon, bracht Earinus Cecilius naar zijn eigen vertrek, waar hij met hem zoû middagmalen. Earinus, zei Cecilius; wat ben je lief voor een armen komediant als ik, die zijn broêrtje niet bij zich heeft.... Earinus glimlachte maar en hij noodde Cecilius te liggen.

Woord Van De Dag

verduldige

Anderen Op Zoek