United States or Monaco ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Dat heb ik," zeide Joan: "doch maak u weg, eer 't te laat is; want, bij den hemel! ik zie iemand naderen, die u niet hier moet vinden." "Ha! daar komt versterking," riep Bouke: "Jonker! bij je ziel! laat den schelm niet ontsnappen! Mijnheer! Mijnheer! kom toch hier!"
"En nu," zeide Falckestein: "hoor mijn plan: gij, Reede, loopt de deur in met een pistool in de hand: ik volg u met een ontbloot geweer, en wij gelasten hun zich gevangen te geven. Uw knecht houdt post aan de deur en schiet overhoop al wie vluchten wil." "Ja," viel Bouke in, "tot zooverre is 't goed.
"Dat zal bezwaarlijk gaan, mijnheer! die heeft UEds. helm beetgekregen en wil hem volstrekt niet laten varen: ja, 't wil al muizen, wat van katten komt." "Doe zooals ik u zeg!" hernam Reede. Bouke vertrok. "Maar van welken kleine spreekt ge toch, Hendrik," vroeg Mevrouw. "Kijk maar zoo verheerd niet: dat zal zich wel ophelderen: daar komt Bouke al met hem aan.
De commanderende officier van het geleide werd gruwzaam door mijn volk omgebracht, uit wraak voor den moord, aan mijn vriend Falckestein gepleegd. Ik had dit moeten voorzien en beletten; doch wat was er aan te doen? het feit was gepleegd. Nu was er bij het lijk een vreemde vrouw met twee kinderen, en een fraaie jachthond.... Nietwaar Bouke! een kostelijk schoon dier?
"Bedenk dan wat anders! doch breng Dominee en het ontbijt hierboven: of liever, breng maar geen ontbijt: ik heb geen honger en zal wel fluiten als ik iets noodig heb." "Geen honger!" herhaalde Bouke: "nu begin ik waarlijk te gelooven dat UEd. niet wel is!" "Doe wat ik u heet, Bouke! en haast u. Ik begeer geen woord meer," zeide Reede wrevelig. Bouke haalde de schouders op en vertrok.
Vruchteloos waren al zijn nasporingen geweest: onbeantwoord waren al zijn nadere brieven aan Velasco gebleven. Hij besloot eindelijk het kind als het zijne op te voeden en bij voorbaat zelfs voor het zijne te laten doorgaan; terwijl hij, voor zijn vertrek uit Amsterdam, aan Bouke en Geertrui plechtig liet zweren, dat zij aan niemand de ware toedracht der zaak zouden bekend maken.
De boer zag hem verwonderd aan en wilde nog meer vragen; doch een der leidslieden van Bouke, die het gesprek begon te bemerken, draaide zich om en gaf den huisman een slag met het platte van zijn degen, waarop de sukkel begreep, dat een onverwijld vertrek het beste voor hem zou wezen.
De kleine Joan werd dan, gelijk wij in het slot van het vorige Hoofdstuk hebben verhaald, op het kasteel te Sonheuvel opgevoed, en ging er voor den zoon van zijn pleegvader door. Alleen de predikant Raesfelt, wien Reede zijn vertrouwen geschonken had, en die het door zijn braafheid verdiende, de getrouwe Bouke en de oude Geertrui kenden het geheim van zijn geboorte.
"Ik ben de domste ezel, die er leeft," gromde Bouke bij zich zelven, zoodra hij zich alleen bevond: "mij zoo te laten beknippen! ik ben immers waard, dat men mij een kogel door den kop jaagt! Hoe kon ik ook zoo lomp zijn, om daar midden tusschen die schavuiten te tuimelen?
Hij herstelde zich echter spoedig, en daar Bouke, die de armen hem om 't lijf hield, hem belette, de hand bij zijn pistolen te brengen, greep hij dezen onder de okselen en trachtte hem op te tillen om hem van zich af te werpen, terwijl hij hem terzelfder tijd voor struikroover uitschold.
Woord Van De Dag