Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 juni 2025
Ik heb haar meer gezien!" Maar nu Kevenhüller de boschvrouw gezien en herkend had, kwam de werklust weer over hem. 't Begon weer te branden en te koken in zijn hersens, zijn vingers tintelden van verlangen hamer en vijl te grijpen, hij kon zich niet beheerschen. Met een verbitterd hart trok hij het werkpak weer aan en sloot zich in de oude smidse op, die zijn werkplaats zou zijn.
Niets is onmogelijk voor dien man. Met eigen oogen hebben we hem op vleugels door de lucht zien zweven. Wij hebben zijn wagen door de straten zien gaan. Hij heeft de gave van de boschvrouw. Niets is onmogelijk voor hem. Op een nacht, heel in 't begin van October had hij zijn wonderwerk klaar. Hij kwam uit zijn werkplaats en had het in zijn hand. Het was een wiel, dat onophoudelijk in 't rond ging.
Maar Kevenhüller wist wel wat er van die ziekte aan was. Ze hield hen allen voor den gek, dat deed ze! Hij waarschuwde de kavaliers voor haar: "Zie toch naar haar kleine, scherpe tanden," zei hij, "naar haar wilde, schitterende oogen. Zij is de boschvrouw al het booze komt los in dezen verschrikkelijken tijd. Ik zeg jelui, ze is de boschvrouw en komt hier om ons in 't verderf te storten.
Toen kwamen een paar ruwe kerels nader en schreeuwden dreigend: Weg met de boschvrouw! en wierpen hun mutsen tegen den grond. Elze richtte zich hoog op. Gaat opzij mannen! riep ze gebiedend, staande als een witte lelie boven de opgewonden menigte. Ik ben niet alleen prinses Elze, maar ook een vrouw! Wie van u zal zoo laf zijn een vrouw kwaad te doen, die u nooit iets misdeed?
"Ik ken u, ik heb u altijd gekend," antwoordde de arme man. "U is het genie! Maar laat mij nu vrij. Neem uw gave van mij weg. Neem mij mijn wonderkracht af! Laat mij een gewoon mensch zijn! Waarom vervolgt u mij. Waarom vernietigt u mij!" "Dwaas," zei de boschvrouw. "Ik heb niet anders dan goed bedoeld. Ik gaf je een groot geschenk, maar ik kan het wel terugnemen als je dat wilt.
Had hij 't niet onder de trap gezet om 't huis aan te steken? Kevenhüller zag voor zich uit, versteend van schrik. "Ben ik dan krankzinnig?" zei hij. "Hoe kon ik dat toch doen!" Op 't zelfde oogenblik ging de goed gegrendelde deur van zijn werkplaats open en de boschvrouw trad binnen. Ze stond op den drempel, glimlachend en stralend van schoonheid. Haar groen kleed had vlek noch rimpel.
Nu die uitvinding gedaan was zou de geheele aarde vernieuwd worden. Zijn vuurwiel zou de pels der armen, de zon der mijnwerkers zijn. Het zou aan de fabrikanten drijfkracht, aan de natuur leven en aan de menschen een rijk en gelukkig bestaan geven. Maar op 't zelfde oogenblik wist hij dat dit maar droomen waren, en dat de boschvrouw hem nooit zou toestaan zijn vuurwiel te vermenigvuldigen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek