Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juni 2025
Dat doet mijn hit immers elken dag ook? En de menschen, die het gras van de publieke wegen pachten, weten immers vooruit, dat zulke dingen niet te keeren zijn. Daarom betalen zij ook minder pacht. 't Is te gek om er van te praten, Jan, en maak je maar niet ongerust. 't Zal zoo'n vaart niet loopen." Na dien tijd liet Jan zijn bok gewoon z'n gang gaan, of Flipsen het zag of niet.
En 't was als een dof rumoer van bewondering dat rillend door de menigte liep, toen hij, bij het stilhouden van de ratelende postkar van de bok steeg, en met tot meester Potvlieghe, als nu tot zijn gelijke, uitgestrekte hand plechtig in 't Frans zei: Bo...onjour, cher mai...aître Potvlieghe, mai...aintenant l'affaire est décidée; je...e pars le 28 du mois prochain par le steamer Lou...oualaba a...avec mes bons amis les princes, Ba...adoe et Soera.
In onze dagen laten deze geruchtmakende benden zich gewoonlijk voortrollen door een oud rijtuig, op welks verhemelte zij saamgedrongen zijn, of zitten in woelige groepen van twintig personen in een rijtuig, dat voor zes is bestemd. Men ziet er op den bok, op de treden, op de portieren, op den dissel, zelfs op de lantaarns.
Toen de deur open ging, stapte een stevig gebouwd man uit de koets en stelde zich op aan den éénen kant van de trede, terwijl een andere man, die op den bok had gezeten, ook naar beneden kwam en aan den anderen kant ging staan. Op een teeken van den heer Brownlow hielpen zij een derden man uitstappen, namen hem tusschen zich in en liepen haastig het huis binnen. Deze man was Monks.
En wat later weêr kwamen de nuffige fijne uitrustingen der edelen en rijke burgers, met kroontjes en wapens op de portieren, met den pronkerigen koetsier op den bok van zijn glimmend voertuig, den kop rechtop in zijn stijven halsboord, de voeten geklemd tegen de voorplank.
Jantje is ook een bizonder kind, en dat is-ie." "Ik dacht wel, dat u dat zeggen zou," lachte Dik. Zevende Hoofdstuk. Hoe Jantje uit rijden ging, en bij slot van rekening een dwaze vertooning maakte. Wat reed Jantje heerlijk. Zijn bok stapte parmantig over den weg, met den kop fier opgeheven, en Jantje hield de leidsels in de eene en de zweep in de andere hand.
"Indien mijn Vorst gemeend had," antwoordde de fiere Spanjaard, "dat de verdienste in den baard gelegen was, had hij u een bok gezonden, geen Edelman, als ik ben." Een Groot-Hertog van Toskanen beklaagde zich bij den Venetiaanschen Gezant, dat de Republiek hem een Venetiaan gezonden had, die zich zeer onbetamelijk in zijn betrekking gedragen had.
De paarden krabden eerst ongeduldig in de sneeuw; maar toen werden ze slaperig van 't staan en 't in de zon kijken. Ze staken de koppen bij elkaar en sliepen in. De koetsier zat stijf op den bok, met zweep en teugel in de hand, 't gezicht naar de zon gekeerd en sliep zóó vast, dat hij snorkte. Maar de landheer sliep niet. Hij was nooit minder gestemd tot slapen dan nu.
Maar overigens was hij in de zaak de rechterhand van den professor geworden en wat het feest betreft hij was eigenlijk daar de man. Intusschen was 't ook druk in 't huis van de Lövdahls: er zou een groot heerendiner gegeven worden ter eere van 't feest en de tafel stond al gedekt in de zaal. Het rijtuig stond voor de deur, en de koetsier zat in gala op den bok en hield de glanzende paarden.
Vlug begaf hij zich naar de woning van zijne grootouders. Zijn Grootmoeder kwam hem al tegemoet, en féliciteerde hem met zijn verjaardag. En ze zei: "Ga maar gauw mee naar Grootvader in den tuin." "En o, Grootmoê," zei Jan, "ik heb zoo'n prachtigen bok gekregen van Vader en Moeder, toch zòò mooi, o zoo mooi!" Grootmoeder sloeg van verbazing de handen in elkaar. "Een bok?" riep zij opgetogen uit.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek