Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
"Ik heb het gevonden," zei Bois-Guilbert; "Albert, ge zijt mijn vriend. Gij moet haar laten ontvluchten, Malvoisin, en ik zal haar naar een meer geheime plaats brengen." "Dat kan ik niet, al wilde ik het ook," hervatte de Preceptor, "het huis is gevuld met de volgelingen des Grootmeesters, en van anderen, die hem toegedaan zijn.
Hoe noemdet gij den Tempelier?" "Brian de Bois-Guilbert." "Bois-Guilbert," zeide Cedric, altijd in zich zelven brommende, iets dat hij zich aangewend had door altijd onder zijn minderen te leven, zoodat hij meer met zich zelven sprak, dan met de menschen rondom hem. "Bois-Guilbert? Die naam is wijd en zijd bekend ten goede en ten kwade.
Mogelijk zult ge beter bij Bois-Guilbert slagen, zoo ge hem in het geheim kunt spreken; want men zegt, dat deze verwenschte Nazareërs in de Preceptorij niet al te eenig zijn. Mogen hunne beraadslagingen tot schande gemaakt worden!
"En gij, die zoo waar kunt gissen," zei Brian de Bois-Guilbert, den mantel voor zijn gezicht weg doende, "zijt geene ware dochter van Israël, maar in alles, behalve in jeugd en schoonheid, een echte tooveres van Endor. Ik ben geen roover, schoone roos van Saron. Ik ben een man, die uwe armen en hals eerder met paarlen en diamanten behangen, dan u van deze sieraden berooven zal."
Er werden verscheidene getuigen geroepen, om het gevaar te bewijzen, waaraan Bois-Guilbert zich had blootgesteld, toen hij Rebekka uit het brandend kasteel redde, en haar met minachting zijner eigene veiligheid beschermd had.
Ik zou mijne gedienstigheid duur hebben moeten betalen. Maar wat scheelt u, broeder? Uw knieën wankelen, uw blik is somber als de nacht! Zijt gij niet wel, Bois-Guilbert?" "Ja," antwoordde de Tempelier, "ik ben wel; zoo wel als de ellendeling, die gedoemd is, om binnen een uur te sterven.
Een strijdbijl van den grond op te nemen, die naast een man lag, wiens stervende hand ze juist had laten vallen, op des Tempeliers bende aan te vallen, met de grootste snelheid rechts en links slagen uit te deelen, en bij iederen slag een vijand ter neder te vellen, was voor Athelstane's groote kracht, thans door ongewone woede bezield, slechts het werk van één oogenblik, en hij was weldra op eenige schreden afstands van Bois-Guilbert, dien hij met luide stem uitdaagde.
Herman Van Goodalricke was de vierde Preceptor, die tegenwoordig was; de drie anderen waren Koenraad, Malvoisin en Bois-Guilbert zelf. Herman was een oud krijgsman, wiens gezicht bedekt was met litteekens van de sabelhouwen der Muzelmannen, en die in groote achting stond en veel gezag had onder zijn broeders.
Ik offer eene machtige eerzucht op; ik zie af van plannen, welke zoo hoog opgebouwd waren als de bergen, met welke de heidenen zeggen, dat hun hemel eens bijna beklommen werd, en echter, Rebekka!" voegde hij er bij, zich aan haar voeten werpende, "wil ik deze grootheid opofferen, van dezen roem afstand doen, deze macht laten varen, zelfs nu ik ze half in de hand houd, als gij zeggen wilt: Bois-Guilbert, ik neem u tot mijn minnaar aan!"
Op mijn eer, ik zal nooit het geweld vergeten, waarmede hij tegen De Vipont stiet. De arme ridder werd uit den zadel geworpen, als een steen uit een slinger!" "Beroem u daar niet op," zeide een Johanniter, die tegenwoordig was; "uw Tempelier ging het niet beter. Ik zag Bois-Guilbert drie maal over het hoofd tuimelen, en ieder keer de handen vol zand krijgen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek