Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 22 mei 2025
Hij lag midden in het bosch, tusschen hier en Ostromdscha. Ik ben door dat bosch gekomen. Hoe komt het dat ik dan niets van dien moord heb vernomen? Heeft men hem willen berooven? Neen, het moet uit wraak zijn gebeurd! Misschien een bloedwraak? Een andere.
Dat zal ik u bij gelegenheid wel eens zeggen, zoodra ik het u ook op uw voetzolen schrijven mag. Maar als gij dat deedt, hadt gij geen gids meer. Dat zou jammer zijn, als wij u moesten verliezen. En wie weet, wat u dan onderweg nog zoo overkomen. Wel, iets ergers dan met u, kan ons moeilijk overkomen. Kent gij de wetten der bloedwraak, die in deze streken gelden? Die ken ik.
Dit recht van bloedwraak, dat de solidariteit der familie of van den stam bij de aanrading van lijf of goed vertegenwoordigt, draagt bij de Bogos den naam van dem. Zij maken onderscheid tusschen den heelen en den halven bloedprijs. De eerste is verschuldigd bij moedwilligen doodslag, onverschillig of het slachtoffer een man, eene vrouw, een kind, een choumaglié of een trigé is.
Weet gij ook dat zij zich alleen aan hun onderlinge rechtspraak onderwerpen, die zich grondt op de oude wetten van Lek Dukadschinit? Stellig weet ik dat. Gij hebt u dus in 't geheel niet met den dood van den slager te bemoeien. Ik heb hem gedood, te recht of ten onrechte, dat is bij die menschen hetzelfde; op mij is de bloedwraak toepasselijk en de bloedverwanten moeten zijn dood op mij wreken.
Hij spot met de gerechtshoven, de politie en de soldaten. Niet een hunner kan hem ook maar het minste doen. Hier leeft ieder dorp in vijandschap met de omliggende. Iedere plaats heeft met een andere, een diefstal, een rooverij of ook wel een bloedwraak te vereffenen. Dat geeft een eindeloozen strijd, waarin natuurlijk de sterkste en slechtste de overhand houdt.
In hun vaderland leven zij, evenals de Serviërs, in talrijke clans en geslachten verdeeld, die in nimmer eindigende bloedwraak onder elkander in vijandschap leven en die somwijlen, als een machtige vijand hen van buiten bedreigde, als een eenig man opstonden. Ook de door de heldhaftige verdediging van hun rotsdal, over de geheele wereld beroemd geworden Sulioten, waren van Albaneeschen stam.
Ik ben een ongeluksbode, en breng u de boodschap van bloed. Bloed onzer landgenoten! Bloed van mannen, vrouwen en kinderen, door de Zulu-moordenaars op verraderlike wijze bij stromen vergoten! Bloed, dat ten Hemel schreit om wraak! Broeder, ge moet komen, om met ons de bloedwraak te nemen, en om de overgeblevenen voor verder verraad, list en gewapend geweld te helpen beschermen."
Iphigenie geeft den doorslag: "Zie ons aan! Ge hebt niet vaak Gelegenheid tot zulk een eedle daad, Weigeren kunt ge 't niet; zeg aanstonds ja." De koning overwint in zijn ziel de wet van de bloedwraak en zegt: Gaat dan. Ze zegent den koning en smeekt zijn zegen af, die hij thans niet meer kan weigeren.
Wel, die is niet gelukt. Wilt gij nu weg? Hij wist niet, wat van mij te denken, maar zeide op somberen toon: Hoe gij dat alles weet, begrijp ik niet en behoef ik ook niet te weten. Maak het kort en dood mij. Waarom zou ik u dooden? Omdat ik het u heb willen doen. Dat is voor mij geen reden, want ik ben een Christen en vergeld geen kwaad met wraak. Gij kent dus de wet van de bloedwraak niet?
Met een man, met wien men in bloedwraak leeft, sluit men zoo'n verdrag niet, tenzij om zeer gewichtige redenen. Gij moet dus jegens dezen Duitscher, dien Allah verdoeme, wel groote verplichtingen hebben. Ik ben hem alles verplicht, namelijk het leven. Ik was volkomen in zijn macht, toch doodde hij mij niet, ofschoon ik het hem had willen doen. Vertel ons, hoe het zich toegedragen heeft!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek