Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
Nu zuchten en weenen de menschen aan uwe oevers, jonkheer stroom; zij betreuren den man, die een wreeden dood onderging, omdat hij enkel «rechtvaardigheid» betrachtte. De menschen brengen zijn stoffelijk overschot naar de kapel midden in het stille dal, waar het weldra door duizenden bedevaartgangers wordt bezocht. Jaren en jaren verloopen.
Weg met al die beuzelachtige pracht, waarmede men den godsdienst ontluistert, met al die leerstellingen die 'er menschelijk vernuft heeft bijgehangen! Al wat menschelijk is, is hier beuzelachtig, en zinkt weg naast de Grootheid van den Schepper, dien men rondom niet anders dan met eerbied kan beschouwen. Ik knielde niet, ik sprak geen gebed uit, maar betrachtte, bewonderde, gevoelde en hoopte.
En, om aan de jaarlijksche gebeurtenis nog grooter plechtigheid te verleenen, werd ook telkens meneer de pastoor uitgenoodigd, die daar dan bij zat als een herder en een vader, vol zalving voor wie goed zijn vooruit aangewezen burgerlijken plicht betrachtte, vol stil verwijt en blaam voor wie ook maar eenige neiging zou vertoonen om tegen de traditioneele verwachtingen en gebruiken in te gaan.
Hij wierp zijne champagne niet meer op den grond, hetgeen ten aanzien van mevrouw Daubenheim en ten koste van het prachtig Deventersch tapijt ook een weergalooze gruwel zou geweest zijn, maar hoewel hij nu toonde de fijne wijnen, de edelste lekkerbeetjes te begrijpen en te genieten, hoewel hij zich gerust rangschikken mocht onder de lieden van opvoeding en ervaring »qui savent diner," betrachtte hij in alles de matigheid, en dat was noodig ook, want al hadden zijne rijpe dertig jaren hun bedarenden invloed geoefend ook op hem, al was het tempermes der beschaving niet tevergeefs over hem heengegaan en had hij onder allerlei levenservaring, waakzaamheid en voorzichtigheid geleerd, toch raakte het warme, edele kunstenaarsbloed licht aan 't bruisen en de gloed van verontwaardiging, de gloed der geestdrift behoefde bij hem niet aangezet te worden door vurige wijnen en sterk gekruide spijzen.
Als een der voordeelen van een armelijke jeugd, vol vernederingen, heb ik het altijd gevoeld, dat ik, in beter omstandigheden gekomen, zulke arme kinderen begrijpen en wat ontzien kon. Nu is het heerlijk, van mijn bovenmeester te mogen getuigen, dat hij tegenover mij teer- en fijngevoelige kieschheid betrachtte. Hij vernederde mij niet midden in de klas, maar riep me in zijn kamertje.
Als men de gulden middelmaat betrachtte tusschen al de opmerkingen, die nu en dan gemaakt waren, door zoowel de te kleine opgave te verwerpen, welke aan dat voorwerp eene lengte gaf van slechts 200 voet, als de overdreven meening dat het een kilometer breed en drie lang zou zijn, zoo kon men toch wel aannemen dat dit buitengewone wezen in grootte verreweg alle berekeningen overtrof, welke ichthyologen tot nog toe gemaakt hadden, altijd als het al bewezen kon worden, dat het bestond.
»Dat is ook het beste, wat gij doen kunt," antwoordde Joël, glimlachende over die berusting. »Gij hebt op u genomen, mij uit den mosterd te halen. Welnu, gaat uw gang." Men ging te werk, zooals Joël voorgeschreven had, en betrachtte daarbij de meest mogelijke voorzichtigheid.
Vijf of zes dagen na zijn terugkeer in de Transvaal, hield hij zich dus onledig met die plaatsbepaling en deed dat met de hem eigene nauwgezetheid, die hij bij alles wat hij ondernam, betrachtte. Nu was hij sedert een uur bezig om bakens te plaatsen en die op eene topografische kaart op groote schaal, die hij zich te Kimberley aangeschaft had, als vaste punten aan te teekenen.
Mogen er onder de jonge vrouwelijke dienstboden maar weinigen zijn die zedig, trouw en eerlijk kunnen genoemd worden; hoewel de beide laatste hoedanigheden schier in alle getuigschriften vermeld staan, zeer zeker behoort het tot de groote zeldzaamheden een dienstmeid te bezitten, die vlug boodschappen doet; doch, eere wie eere toekomt; Jane was niet alleen zedig, trouw en eerlijk, maar ook de laatstgenoemde onschatbare deugd betrachtte zij steeds met nauwgezetheid, en 't scheen den wachtenden lijder wachten valt altijd lang slechts een verloop van weinige minuten te zijn geweest, waarin het meisje den haar opgedragen last volbracht, zoodat hij haar goedkeurend en vriendelijk toeknikte toen zij de boodschap gaf: dat mijnheer oogenblikkelijk verschijnen zou.
Getrouw te zijn in het kleine is voor niemand te gering en Claudine kende en betrachtte in dezen haar plicht. Maar die werktuigelijke bezigheden mochten den loop harer gedachten veranderd hebben, zij verhinderden haar niet om zich toch weer in dien cirkel te laten rondvoeren, al keerde zij er langs anderen weg in. Zij was nu op alles bereid, zelfs daarop dat zij Frits zou kunnen ontmoeten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek