Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juli 2025
Hij kon niks, en daarom deed i maar niks. Je kon toch de dingen niet zoo weergeven als je ze onderging. Hij had maar één wensch: te versterven, onaandoenlijk te worden voor honger en slaap, voor kou en nat. Dat waren je groote vijanden. Eeuwig en altijd moest je weer eten en slapen, moest je weg van de kou, werd je nat en beroerd of moe.
Nu stond het onwrikbaar vast, dat gedurende den tijd, begrepen tusschen het oogenblik dat de Viken het anker te Saint Pierre-Miquelon gelicht had en onder zeil gegaan was, en dat de flesch door het Deensche vaartuig was opgevischt, onafgebroken windvlagen, zelfs stormen uit het zuidoosten dat gedeelte van den Atlantischen Oceaan beroerd hadden.
In Eline, die, van een loom en lymfatisch gestel, behoefte gevoelde aan teederen steun en zachtkoesterende warmte, en wier zenuwen, fijn als de vezelen eener bloem, zelfs in hare weeke, als met fluweel gecapitonneerde omgeving dikwijls nog door den minsten tegenstand te ruw werden beroerd en te hevig geprikkeld, ontwikkelde zich uit angst eene terughoudendheid, die haar gemoed vulde met duizenden kleine grieven van heimelijk verdriet.
't Zal je zoo irriteeren, als je hier moet blijven, en 'k heb de kamer altijd beroerd gevonden." "Och, 'k zal 't maar niet al te erg maken voor moeder. Die vindt 't zoo vreeselijk, als iemand iets slechts van ons denkt." "Maar de ploerterij..." "Nou, ja, die scherpe afscheiding bestaat bij ons niet. Moeder vertrouwt me natuurlijk, maar ze is wel 's bang, dat 'k onvoorzichtig ben."
Men moet bij het spreken vooral ruwheid vermijden, die zich uit door het gebruik van ruwe woorden, als »lollig« en »beroerd« en verder door vuistslagen op de tafel en te hard spreken. Vloeken is natuurlijk verboden en woorden als »verduiveld, bliksems,« enz. worden maar al te vaak gehoord, al klinken zij alles behalve beschaafd.
De sonnetten, die in 1609, ongetwijfeld zonder toestemming of medewerking van Shakespeare, het licht zagen en die vermoedelijk grootendeels uit den aanvang van het nu volgend tijdperk van zijn leven, omstreeks 1600, herkomstig zijn, mogen als voldingend bewijs gelden, dat ook stormen zijn gemoed beroerd hebben, dat hij ook teleurstellingen ondervonden heeft, dat er oogenblikken waren, waarin hij zijn stand van tooneelspeler haatte, ja, waarin de ongerechtigheden der wereld hem diep nederdrukten.
Nou, ik ben d'r wel 's geweest, maar ik moet je zeggen, 't heeft me beroerd getroffen, toen ik 't hoorde. Ze schijnen bar gelukkig samen te zijn geweest. En hij schilderde haar. 't Schilderij was nog niet af.... Is zij weer beter? Beter, nee, ze sukkelt nog altijd. Ze heeft, geloof ik, niet veel besef. Misschien wordt ze wel krankzinnig. En is ze nog in Parijs?
"Die kunsten heeft hij den ridder van den Hasliberg afgezien," grinnikte Veervlug. "Ik hield veel van Van Aartheim," zei De Morder; "maar ik dacht toch altijd wel, dat hij het beroerd zou laten liggen." Holstaff bragt zuchtend iets over het zedebederf der eeuw te berde. "Komaan," zei Pols eindelijk, "het is niet anders. Wij moeten nu maar zien, dat wij te Bern komen.
Neen, zelfs August, voor wien ze in die dagen van hevige spanning, bijna haar hart had uitgestort, of die, zoo Herman nog langer met den dood had moeten worstelen, de waarheid wel in haar oog zou hebben gelezen, ook hij zal nimmer vernemen wat haar heeft beroerd. Maar tóch, ze zou hem nu zoo graag eens spreken, haar lieven broeder!
En niet alleenlijk in het duin liep ik, maar langs alle wegen en paden van 't platteland. Toen sprak de baljuw: Heb berouw en bid God. Maar godslasterlijk antwoordde de vischverkooper: 't Is de Heer God, die wilde dat ik was wat ik ben: ik deed alles ondanks mij zelven, beroerd door den wil der Natuur. Boosaardige tijgeren, die mij onrechtveerdig wilt straffen!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek