United States or Dominica ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Nou kom d'r dan moar veur uut; 'k houw van rond veur de vuust," zei Janboer. "Moar 'k wou oe allinnig sprêken," hervatte Berend: "'t is 'en geheim." "Denk ie dan, dat de twee kelfkes en de verkens in 't schot 't zullen noavertellen?" zei Janboer: "Gauw wat, 'k heb geen tied."
Hanneke staat te klappertanden en vader ziet haar aan en herhaalt met krachtige stem zijne vraag: wat er dan was, dat haar op dat late uur van 't domineeshuis naar moeder joeg. "Zie je dan niet Berend" zegt de moeder "dat ze hoast niet sprêken kan, zoo kolde ze is kom hier Hanneke; hier op de vuurploate. 'k Zeg, loat ze erst bekommen, eer ze proaten zal. God, kiend! oe hande zin as' steen.... Hier, goat er zitten; hier op mien stoel." Berend stelt zich in den weg. Hevig: "Ik vroag w
Joa, nou za'k 't zeggen ook," en Berends gelaat nam een vreemde plooi van heiligheid aan: "Asof ie Jenneke ook al niet slecht het gemoakt, en asof ie d'r niet altoos...." "Berend, ge liegt!" riep Janboer pijnlijk geschokt, zoo hard dat de varkens verschrikt uit het schot naar buiten stormden: "Wát...! wou.... ie.... van Jenneke proaten!
Al deze patronymikale geslachtsnamen, op twee na, zijn van oud-nederlandsche mansvóórnamen afgeleid. By sommigen er van kan men deze mansnamen gemakkelik herkennen. B. v. by Dirckinck, van Dirck, Diederik. Beernink is eene samentrekking van Bernharding, uit den mansvóórnaam Bernhart, Bernard; deze naam wordt nog heden onder de saksische bevolking van ons land als Berend, Beern uitgesproken.
As 't moar niet van oe fiemelderie is, went ieder veur zich het zien eigen begriep, en as ie met 't ouwe in den hemel denkt te kommen, dan zu'j d'r noar alle gedachte niet veul conversoatie hebben. Ikke en de vrouw we gleuven nog niet ens 't zelfde." "Neen boer," sprak Berend weder: "doar za'k moar af zwiegen; 't is van heel wat anders."
Janboer stonden de tranen in de oogen. Of 't leugen of woarheid was, den Berend had ie wel willen trampen. Evenwel, hij hield zich goed, en besloot om zich 's avonds te overtuigen in hoever Berends beschuldiging waarheid bevatte. 't Was kwartier over tienen. Jenneke had genacht gezeid. De meiden en knechts ook.
Zoo kom ie in 't smeer Berend, en Jeuzefke, heur ie: de lesten zullen de ersten zin! Nog was de schriftuurlikke Berend zoo aan het denken, toen Janboer, die moar niet wist woar ie 't zuuken zou, de schuurdeur binnentrad.
Voorbeelden van zulke namen zijn: Beernaert, tegenwoordig Bernard, Barend, Berend, Baart, Beert, en de zeer talryke geslachtsnamen daar van afgeleid. Ten slotte mogen hier nog eenige geslachtsnamen genoemd worden, eveneens van zulke volle oud-germaansche mansvóórnamen geformd, maar die in den tweeden naamval staan, dus echte patronymika zijn, en eigenlik in § 37 behoorden vermeld te worden.
In de genoemde hooge schuur, die voor de winterstalling van het rundvee, en tot berging van het boerengerij diende, was tevens een kamertje op de eerste balken getimmerd, waar de twee knechts, Berend en Jozef, hun nachtverblijf hielden. Berend was na den avondmaaltijd naar de hooge schuur gegaan. Jozef had gezegd: nog wat op de dêl te motte keeren.
De schel ging over met een vreeselijk geweld, zoodat de burgervader, eenig onheil vermoedende, in persoon de deur ging openen. Het onderhoud van Berend met den burgemeester verdient geen vermelding; want de edel achtbare vernam van den beschonkene niet veel meer dan onsamenhangende klanken, die hem alleen bewezen, dat de vent smoordronken was.
Woord Van De Dag