Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 oktober 2025
Nauwelijks was de man den bengel kwijt, of hij bekeek eerst zijn handen, die op verschillende plaatsen bloedden, en wierp vervolgens met op elkaar geklemde tanden en saamgeknepen lippen een blik op Jack, als wilde hij zeggen: "Als ik maar dorst, dan zou ik je wel leeren!"
"Ja! een aardig meisje, of zij zwart of blond was weet ik niet meer: een goed gezicht ... en zoo groot als een meisje van veertien, vijftien jaren." Met deze opheldering moest ik mij voor het oogenblik wel tevreden stellen: en de klank van den bengel, die ons de aankomst van nieuwe gasten verkondigde, deed ons spoedig weder den weg huiswaarts nemen.
Hij lachte hard als de kleine bengel met de handen op zijn rug beslist verklaarde: "Helle vindt je niets lief." En hij hield niet op, vóór hij hem door middel van suikergoed en chocolade een zoentje had afgedwongen. Tegenover Kaja was hij óf buitengewoon heftig óf vleiend lief. Hij bracht haar in een toestand van voortdurende onrust.
Saar, houd hem tegen, hij zal den theepot nog omgooien!" riep mevrouw Rustig. Saar pakte Jaapje beet om hem terug te trekken, maar, op die tusschenkomst niet gesteld, draaide de bengel zich om, zoodat hij met zijn rug op tafel kwam te liggen, en schopte Saar in het gezicht, juist toen ze een tweede greep naar hem wilde doen.
"Heer in den hemel, Frederik!" roept mamsel Westphalen uit, en springt er tusschen in; "zijt gij bezeten? Ge zult hier toch geen moord begaan?" "Diable," zegt mijnheer Droi, en trekt den arm van Frederik terug, en Frits Sahlmann, de onverstandige bengel, rukt het venster open en schreeuwt: "Mijnheer de baljuw, mijnheer de baljuw! Nu gaat het er op los!"
Toos, wil ik je een kunstje leeren? Wat voor een kunstje? vroeg Toos. Kijk, je ziet die twee kersen aan elkaâr? Nou, steek die eene in je mond. Zoo.... Nu, wat is er dan? vroeg Toos, en deed zooals hij begeerde. Dan neem ik de tweede, zie je. Zie je, zoo!.... vervolgde de bengel en hapte naar de tweede kers met een flinken zoen op Cateau's lippen. Maar Jan! bestrafte mevrouw verontwaardigd.
't Is waar mij is verteld dat eens een kleine bengel de ongehoorde vermetelheid zou hebben gehad, hem aan zijn staartje te trekken.
"Neen niet weggenomen alleen maar in de kamer gezet, anders Helle er mee wegloopen!" verklaarde de bengel, trotsch dat hij al voorzorgsmaatregelen tegenover zichzelf kon nemen. Gezond en vlug altijd in het beste humeur en vol guitige streken, voelde hij zich gelukkig en veilig onder het warme toezicht van twee paar oogen, die vol vreugde elkaar boven zijn krullenkopje tegenstraalden.
Door dit voorval kwam de geheele waarheid aan 't licht; zij kon nu niet langer voor Deugniets vader verborgen blijven. Je kunt begrijpen, dat dit hem niet kalmer stemde. "'t Is wat moois," zei hij, "wat moeten we nu met dien bengel beginnen? Ik wil zoo'n vuilpoes niet langer onder mijn oogen hebben, dat is zeker.
Ten einde raad, deed hij den bengel op eene naburige kostschool, wier meester bekend stond om zijne vaardigheid als temmer. Helaas! Monsieur's methode was aan Van Aken's beestenspel ontleend: zijne overredingsmiddelen beperkten zich tot rotting-olie en hongerstraf.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek