Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juni 2025
»Duivels!" zei professor Sylvius Hog lachende. »Ik moet bekennen, mijnheer Benett, dat ik geen gelukkige hand bij het uitzoeken van juweelen heb." »Dat komt, mijnheer Hog, omdat ik zoo ruim van het artikel bruidsjuweelen voorzien ben. Die verkoop ik dan ook het meest. Dat uwe keus daarop valt, moet u dus niet verwonderen." »Het verbaast me niet, mijnheer Benett; maar, het brengt mij in de war.
Terwijl die heeren zoo spraken, en de heer Benett voorbeelden aanhaalde om aan te duiden dat het den ongerechten in dit ondermaansche veelal zeer naar den vleesche gaat, wandelden zij in de magazijnen van dien heer rond, die den fraaisten bazaar van de geheele hoofdstad, ja van het geheele koninkrijk Noorwegen vormden. Wat trof men al niet in dien bazaar aan?
Daar hij sedert geruimen tijd tot die reis besloten was, had hij bijtijds zijne voorzorgsmaatregelen getroffen. Hij had den heer Benett te Christiania verzocht, om hem de middelen te verschaffen, zijne reis zonder vermoeienis en vertraging te kunnen voortzetten. Deze was niet in gebreke gebleven, om aan dat verzoek te voldoen.
»Mijnheer Hog," zei de heer Benett lachende, »op die vraag is onmogelijk een afdoend antwoord te geven, dunkt me; want de Storthing heeft daarop nog geen wet gemaakt!... Dat is ongetwijfeld eene leemte...."
Zij is goedaardig, en bovendien bekoorlijk en lieftallig, zoodat, volgens mij, de gelegenheid niet uitblijven zal, om die juweelen te kunnen gebruiken... Dat is dus afgesproken... ik houd die sieraden en neem ze mede." »Goed, mijnheer Hog." »De rekening zult gij wel zenden, niet waar, mijnheer Benett?" »Wees onbezorgd."
»En toen die afschuwelijke afzetterij van dien Sandgoïst, van dien woekeraar!" »Inderdaad!" »En toch, volgens mijne meening, mijnheer Hog, heeft Hulda Hansen goedgedaan door dat loterijbriefje tegen het schuldbewijs harer moeder in te wisselen." »Vindt gij?" »Ja, zeker!" »En, waarom dat, mijnheer Benett?"
Om daartoe te geraken, aarzelde Siegfrid geen oogenblik, om de rijk voorziene magazijnen van den heer Benett te Christiana te bezoeken, ten einde daar hare inkoopen te doen. Haar vader belette haar dat niet. Integendeel!
»Men kan thans als zeker aannemen, dat de Viken met man en muis vergaan is, en dat niemand der bemanning den dood is ontkomen." »Goedenmorgen! mijnheer Benett!" »Goedenmorgen, professor!" »Het is mij steeds een waar genoegen, u de hand te kunnen drukken, mijnheer Benett!" »En het is mij steeds eene eer; wees daarvan overtuigd, mijnheer Hog!"
»Inderdaad, een schandaal, mijnheer Benett. Het woord is niet te sterk. Een waar schandaal!" »Men ziet zoo iets wel meer gebeuren." »Och, kom!" »Daar hebt gij bij voorbeeld...."
»Komaan, laat zien," zei de geleerde. »Maar, ge moet weten, dat ik geen kenner ben en mij dus geheel en al op uwen smaak moet verlaten, mijnheer Benett." »Wij zullen dat wel samen vinden, mijnheer Hog." »Denkt gij?" »Voorzeker." »Komaan, vooruit dan maar, man, de keuze zal waarlijk moeielijk zijn."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek