Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
De graaf van Salisbury zit bij het feestmaal aan de voeten van zijn dame. Als zijn beurt om een gelofte te doen gekomen is, verzoekt hij de geliefde, om één vinger op zijn rechteroog te leggen. Wel twee, antwoordt zij, en drukt met twee vingers het rechteroog van den ridder toe. "Belle, est-il bien clos?" vraagt deze. "Oyl, certainement."
Maar deze »ma tante, si belle et si bonne" en hier schreide het arme kind was ook overleden, en toen was zij afgehaald door den man, die thans haar »vooge" was, en met hem gereisd over die groote zee, »heel lang naar hier." Tante, zoo schoon en zoo goed.
Hij is in Romeo and Juliet, in A Winter's Tale, in de Provençaalsche poëzie, in Coleridges Ancient Mariner, in Keats' La Belle Dame sans merci, in Chattertons Ballad of Charity. Wij zijn de meest uiteenloopende dingen en menschen aan hem verplicht.
Meta bloosde, maar een ondeugende inval om de meisjes te plagen, deed haar heel stemmig antwoorden: "Heel vriendelijk, maar ik vrees, dat hij niet zal komen." "Waarom niet?" vroeg Belle. "Hij is te oud." "Kind, wat bedoel je? Hoe oud is hij dan wel?" riep Clara. "Bijna zeventig, geloof ik," antwoordde Meta, steken tellende, om den opkomenden lach te verbergen.
Amy vooral was met deze eer hoogelijk ingenomen, en zij werd bepaald de "belle" onder hen; want dit juffertje kende en gebruikte al heel gauw haar vermogen om te boeien en te behagen. Meta was te zeer verdiept in haar eigen, eenigen John, om veel belang te stellen in andere heeren der schepping, en Betsy bijna te verlegen om hen ook maar aan te kijken.
"Wat... blief..?" riep de spekslager, en zich verrast omwendende en zijn bezoeker herkennende, zette hij een gezicht nog vreemdsoortiger van uitdrukking dan dat 't welk hem zoodanig verraste; terwijl de knecht, ten bewijze dat hij niets hoorde en niets begreep, het aangeheven lied van zijn meester vervolgde en doorzong: "Ma belle! ma belle," en zijn liefelijk gezang met het hakmes accompagneerde.
Zij willen dit vuur beantwoorden doch berooven zich hierdoor van den steun van de twee gardebatterijen, die hen zijn gevolgd. Wel langzaam en in carré geformeerd, maar toch zonder genade moeten zij ten slotte terug voor den thans over de gansche Engelsche slaglinie met al wat nog adem heeft ondernomen tegenaanval. Tot achter la Belle Alliance worden de bataljons teruggedrongen.
Gij hebt hun dus den olijftak gebracht?" vroeg de gravin, toen zij nog nauwelijks de kamer was binnen gekomen. "Alles is voorbij, maar 't was ook alles niet zoo erg als wij dachten," antwoordde Anna. "Overigens is mijn belle soeur vast besloten ..."
Hier is een schuyt of schip, daar een Boerin geladen, Hier moet de ballast uijt of in den emmer baden, So lang de belle klinckt, so mach het aen de mond, Of anders moet de kroes noch eenmael tot de grond.
"Hé, ik dacht...." zegt Kippelaan, in den beginne eenigszins uit het veld geslagen: "Ik meende dat u.... Maar enfin, ik heb de eer mevrouw Mansburg te zien? Ontzaglijk veel genoegen! Altijd wèl geweest mevrouw? En mijnheer de luitenant-generaal....? Charmant mooi weer. Ik dacht.... enfin.... la belle dormeuse au bois, enfin!...." "O ik vraag wel om verschooning.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek