Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 oktober 2025
Het lichtblauwe japonnetje zat zoo strak, dat ze nauwelijks kon ademhalen, en was zoo laag uitgesneden, dat de zedige Meta over zichzelf bloosde, toen ze in den spiegel keek. Verder haalde Belle een fijn zilver kettinkje voor den dag, armbanden, speldjes en al wat er meer noodig bleek.
Hém niet: le beau docteur, en zeker ook háár niet: la belle Hollandaise ha! zoo men het geweten had: née comtesse d'Armeloo! Het beschouwen van den brief met de vele postmerken op de voor- en achterzijde, heeft Eva's gedachten een weinig afgeleid. Zal ze hem openen? Man en vrouw zijn immers één. Bah! nieuwsgierigheid past niet in het kader van een fier en edel karakter.
Hij zag haar ontroering en trachtte Meta's aandacht af te leiden door haar te vragen: "Waar heb jij, zoo sierlijk uitgedost, visites gemaakt?" "Bij de Gardiners; en Sallie heeft me alles van het huwelijk van Belle Moffat verteld. Het was prachtig geweest en ze zijn den winter in Parijs gaan doorbrengen; denk eens aan wat heerlijk!" "Benijd je haar, Meta?" vroeg Laurie. "Ik vrees van ja."
Moeder en de oude heer Laurence zijn vrienden, dus is het heel natuurlijk, dat wij, kinderen, samen spelen," en Meta hoopte, dat ze er hu over zwijgen zouden. "Het is duidelijk te merken, dat Daisy nog niet uitgaat," zei Clara met een knikje tegen Belle. "Heusch een idyllische eenvoud," antwoordde juffrouw Belle schouderophalend.
Winox-Bergen in Vlaanderen, Bergen-op-Zoom in Brabant, Bergen in Kennemerland, Bergen in Noorwegen, enz. Geslachtsnamen ontleend aan plaatsnamen uit het fransche gedeelte van Vlaanderen komen ook geenszins zeldzaam in Noord-Nederland voor. Zie hier eenigen: Van Belle, Van Grevelingen, Van Duynkerken, met het enkele Duinkerken, enz.
Ze hief zoo gauw haar licht in de hoogte dat een schemering rondwierp in den warmen smoordamp en wat verkraakte stroopijlen en een glimmende slietrand te zien lieten, achter de witte ruglijn van de liggende koe bleef het al donker en gedoken. Belle draaide gedoezig den goeden kop, sloeg met den steert en blies luide den warmen adem uit de neusgaten.
Van den wal naar den kant van de rivier, en bijzonder van een terras, dat men de Belle Vedère noemt, heeft men een zeer uitgestrekt en allerverrukkendst gezigt op de rivier de l'Orbe, in een aangename valei stroomende, de brug over dezelve en de bergen in 't verschiet. Dit gezigt alleen is der moeite waard, om zich aan deze plaats optehouden.
»Ebbene! dán moet mijnheer eens naar Tremosine, ginds op den berg. Dáár zijn de mooiste meisjes van gansch Italië. Een heel dorp vol. Ah!" riep hij, terwijl hij eenen vurigen handkus naar het zuidwesten wierp: »gentile, graziose, adorabile, le più belle del mondo!"
Dit alles verwonderde en vleide haar, hoewel ze het niet begreep, totdat Belle van haar schrijftafel opzag en heel sentimenteel zei: "Daisy, ik heb een uitnoodiging gestuurd voor Donderdagavond aan je vriend Laurence. We zouden hem graag eens leeren kennen, en het zou voor jou heel aardig zijn, als hij kwam."
Voor Meta nog iets kon zeggen, had Annie er het deksel reeds afgenomen, en allen bewonderden luide de prachtige rozen en andere bloemen. "Dat is natuurlijk voor Belle. George stuurt haar altijd bloemen, maar deze zijn wel buitengewoon mooi!" riep Annie, de geur diep inademend. "Ze zijn voor Juffrouw March, werd er bij gezegd. En hier is een briefje," zei het meisje, het Meta overreikend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek