Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juli 2025
"Zouden wij den burgemeester niet voor een paar uren om zijn rijtuig kunnen vragen? Wat dunkt u, grootmama?" "Wat een kluchtig denkbeeld van u, Army! gij begrijpt toch wel, dat niemand in zulk een aartsvaderlijk ding kan zitten." "Maar grootmama! Ik geloof trouwens ook, dat de wagen heden niet disponibel zou zijn, omdat de familie gewoonlijk Zondags zelve een toertje maakt."
Bij een blik op de povere ruïnen dezer beide steden, zoo dicht in elkanders nabijheid gelegen, begrijpt men aanstonds, dat zij bestemd waren wederkeerig elkander in bedwang te houden; mocht de eene een vooruitgeschoven post van het Westen worden genoemd, aan de andere was de taak toevertrouwd om de grenzen van Perzië te verdedigen.
"Wat dan?" "Wel, je begrijpt toch, dat Vianen niet zal rusten voordat hij me in handen heeft? Neen, ik dank je." "Dus je doet het niet?" vroeg Fulco. "Neen, ik moet je ronduit zeggen, dat ik het niet aan durf." Fulco haalde de beurs met goudstukken voor den dag en hield die Peer voor de oogen.
De zedewet en de regelen der samenleving zijn voor hen ijdele klanken; maar de armste neger in Georgië begrijpt zeer goed het onderscheid tusschen een vuil krot en een fatsoenlijk huis, tusschen een welbezette tafel en een ledige spijskamer, tusschen een warm kleed en een lap katoen, tusschen een plaats in de goot en een zetel in het wetgevend lichaam.
Je begrijpt toch, dat die jongen mij noodwendig zoenen zal." "Musette," vroeg Maurice; "heb je ooit iemand ontmoet, die zoo inschikkelijk is als ik?" "Mijnheer de vicomte," antwoordde Musette; "toen ik onlangs met lord * op de Champs Elysées een wandelrit maakte, heb ik Marcel daar ontmoet met zijn vriend Rodolphe: ze waren te voet, zaten slecht in hun kleeren en rookten hun neuswarmertjes.
Clare zou de hand niet oplichten al liepen zij allen over hem heen, en ik gij begrijpt wel hoe barbaarsch het zou zijn van mij te vergen om mij zoo te vermoeien. En toch, gij weet wel, die bedienden zijn niet anders dan volwassen kinderen." "Daar weet ik niets van en ik dank den Heere dat ik er niets van weet," antwoordde Ophelia nu kortaf.
"Gij begrijpt, dat men met zoo iets niet speelt; ik heb het meisje mijn woord gegeven, zij mij hare toestemming, en dat is voldoende. 't Zou een ander geval zijn, wanneer zij zelve mij geweigerd had.
De natuur ontwaakt uit haar slaap en in de blauwige wolkjes spelen kleine engelen met vlindervleugeltjes een dartel spel. Als rozen aan een rozenstruik stralen hun gezichtjes daar in de wolken. Zij luiden als met duizend klokjes: "weest blij, de lente is gekomen! de heerlijke lente!" Maar neef Christoffel zit stil en begrijpt daar niets van.
Hij begrijpt nu zelf niet, hoe hij heeft kunnen doen, wat hij gedaan heeft." "Neen, hij wist het hij begrijpt het zeer goed. Maar ik dan, gij vergeet mij. Ben ik er dan beter aan toe?" "Luister eens! Toen hij mij alles beleden had, toen, moet ik je openhartig bekennen, zag ik het verschrikkelijke van je toestand nog niet in; ik zag slechts hem en het verstoorde huiselijk leven.
Ik heb nu ook gehoord dat de wet heel anders is dan ik dacht; maar dat die wet goed zou zijn, dat wil er bij mij maar niet in. Een vrouw heeft dus niet het recht haar ouden stervenden vader te ontzien, of het leven van haar man te redden! Zoo iets kan ik nog niet gelooven. HELMER. Je praat als een kind. Je begrijpt niets van de maatschappij waarin je leeft! NORA. Neen, dat doe ik ook niet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek