Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juni 2025
Was uw leven niet aan het eind van dit pistool! En had het niet in mijn macht gestaan, u, eer gij een stap verder deedt, buiten de mogelijkheid te stellen, uw oogmerk te volvoeren? Wees bedaard! tracht wat te slapen! Na een goede nachtrust zult gij geheel anders denken."
Als wij eerst maar in het middelpunt van den bol gekomen zijn, zullen wij òf een nieuwen weg vinden om weder aan de oppervlakte te komen, òf wij zullen heel bedaard langs denzelfden weg terugkeeren. Ik vertrouw, dat hij zich niet achter ons sluiten zal." "Dan moet het vlot weder in orde gebracht worden." "Dat spreekt van zelf."
Bedaard wachtend liep hij op 't perron heen en weer, nauwelijks merkend dat de trein weer wat te laat kwam. En hij ontving zijn vrind met gul-lachende vrindschappelijkheid. Edward was vroolijk en spraakzaam. Hij was blij dat hij weer 's in Amsterdam was. 't Begon hem eigenlijk al erg te vervelen in Baarn.
Als de komst van een mensch of van een Hond den Fazant verrast, schijnt hij te vergeten, dat de natuur hem vleugels heeft gegeven: hij blijft bedaard zitten op de plek, waar hij zich bevindt, drukt zich plat op den grond en verbergt den kop, of loopt zonder doel heen en weer.
Des anderen daags meldde hij zich nogmaals aan, in de verwachting dat de zenuwachtigheid bedaard zou zijn, en hij zelf kon ontvangen worden; maar de dokter die begreep, dat niets de lijderes minder dienen zou dan een bruigom op het tipje in kwaad humeur, beduidde hem dat zich eene zeer ernstige, zeer gevaarlijke typheuse koorts had geopenbaard, en dat er zeer weinig hoop was op herstel.
Den volgenden dag was haar plaats veranderd en zat ze naast mevrouw d'Ablong aan een hoek der tafel. Haar vroegere buurman knikte haar vriendelijk toe uit de verte en maakte 's avonds een praatje met haar, maar Elsje was toen zoo bedaard en antwoordde zoo einsilbig, dat hij nauwelijks wist, hoe hij het met haar had.
Ik had mij reeds van het snapachtig moedertje ontdaan, en zette mij nu op een brok rots aan den kant van de waterval neder, om daar alles bedaard te overzien.
"Waarom dan?" "Ge hebt geld..." "Ja," zei de man. "Maar ik," zei de hospes, "ik heb geen kamer." De man hernam bedaard: "Laat mij dan maar in den stal slapen." "Dat kan niet." "Waarom?" "De stal is geheel vol paarden." "Nu," hernam de man, "dan een hoekje op den zolder. Een bos stroo. Dat zal zich na den maaltijd wel vinden." "Ik kan u niet te eten geven."
"Hij is noch een heilige noch een held," zei Thénardier. "Hij is een moordenaar en dief." En hij voegde er bij, op den toon van iemand, die gevoelt, dat hij gezag begon te verkrijgen: "Laat ons bedaard zijn!" Dief, moordenaar, deze woorden, welke Marius meende dat verdwenen waren en nu terugkwamen, vielen als een stortbad van ijs op hem. "Nog?" zeide hij. "Altijd," hernam Thénardier.
Het breken van dit tweede kompas kon blijkbaar aan niemand geweten worden, maar het kon treurige gevolgen hebben. Dick nam dus alle mogelijke maatregelen om het tweede kompas voor ongelukken te bewaren. Tot nog toe ging, behalve dat, alles goed aan boord van den Pelgrim. Toen Mevr. Weldon zag hoe kalm en bedaard Dick Sand was, had ook zij haar vertrouwen teruggekregen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek