Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
't Sprak van zelf dat er machtig veel visites werden gebracht aan den kantonrechter Van Bavik, en aan den notaris Flitz; vooral aan den laatste, dewijl er van den eerste ook al zoo raar gepraat was, maar ook voornamelijk dewijl hij den dag na zijn benoeming in den avond was vertrokken, en nu, twee dagen later, nog niet was teruggekeerd. Flitz ontving visites, en tapte madera alsof het water was.
"Spreek van geluk kerel, dat ik niet terstond met de handboei te voorschijn kom," zegt Van Bavik eindelijk: "Binnen een paar minuten zal mijn veldwachter hier zijn, om je naar het hotel te expedieeren vanwaar je morgen vroegtijdig naar W. zult worden overgebracht, en, dewijl het je zeker niet onverschillig kan wezen welk lot je verder zal bereid worden, zoo wil ik, in naam des Konings! de goedheid hebben zijn geëerbiedigden wil onder je oogen te brengen: de straf voor landlooperij, verdacht oponthoud, poging tot omkooping en naamvervalsching, beide laatste zoo sterk voor een misdadig opzet pleitende.
"Zóó!" herhaalde Flitz: "Maar tamelijk pedant hé?" "In 't geheel niet," hernam de heer Gliekke: "Bescheiden, heel beleefd en zeer goed op zijn standpunt. 'k Zei natuurlijk: Hoe vaar je burgemeester, en verder telkens burgemeester; maar bij 't afscheid werd mij vriendelijk verzocht dat "burgemeester" maar achterwege te laten. Ik heet Van Bavik, mijnheer Gliekke, zei hij.
"Morgen om vijf uren?" antwoordt Van Bavik: "Compliment, juffrouw Kamp, dat ik met genoegen zal komen." "Maar.... maar...." herneemt de kasteleinsche, terwijl ze ook een "Koest!" tot Fik richt, die nog niet aan haar vreemde tronie gewend is. "Watblief?" vraagt de burgemeester. "'k Zal dan voor mijnheer den burgemeester niet behoeven te koken?" zegt de dame weder.
Wat Flitz ook ter zijner verdediging mocht aanvoeren, alles was vruchteloos, evenzeer als het een vergeefsche poging bleef, om den burgemeester tot de overtuiging te brengen dat hij werkelijk de persoon was die Van Bavik daareven hoe valschaardig! zijn intieme vriend had genoemd.
En nu.... voor dien snoeshaan! De burgemeester Van Bavik zou echter dien avond noch hoofdkaas noch ossetong op Vredelust gebruiken, want hij moest noodzakelijk aan iemand schrijven; gaarne zou hij 't hervatten, en hoewel, na die openbaring van 't vaste besluit, de verzoeken dringender werden, en zelfs Suze iets prevelde van: "Uw kamer zal koud zijn," de burgemeester bedankte nogmaals vriendelijk, en maakte zijn compliment.
"Tóch betalen!" roept Van Bavik, zóó luid, dat Fik blaffende opvliegt, en juffrouw Kamp met een: "Dus complement en ja wel;" haastig vertrekt om den knecht van Vredelust te boodschappen, dat mijnheer de burgemeester, die 'en best man is maar 'en "vuilen" hond heeft, de eer zou aandoen van met plezier te komen. Den 18den was er op Vredelust 'en heele drukte.
Wij zullen niet verhalen wat er verder in de kamer van den nieuw benoemden kantonrechter verhandeld werd, 't zij genoeg gezegd dat de beide heeren te zamen een glas wijn dronken, dat Flitz een uur later zijn zonderlingen vijand de hand schudde, en in tamelijk verwarde woorden betuigde, dat een mensch zich bedriegen kan, dat hij het "waarachtig" niet geweten had, en hartelijk hoopte dat Van Bavik, wat gepasseerd was als gepasseerd zou beschouwen, totdat hij in eene stemming hemelsbreed verschillende van die waarin hij binnenkwam de kamer verliet, en in 't naar huis gaan ontelbare malen de woorden: "Ik notaris!" herhaalde.
"'k Heb maar één maag, juffrouw Kamp," antwoordt Van Bavik. "A ja, ja wel," herneemt de hospita: "maar van wegens de betaling, weet u. Eten of niet eten.... weet u...."
De veldwachter verscheen, maar, er was "van des burgemeesters orders" volstrekt niets, dan dat hij het nieuwsblad bij de heeren wethouders ter inzage zou bezorgen, dewijl zij anders in weerwil der groote verbeteringen in het postwezen, het blad hedenavond door Van Bavik uit de stad meegebracht eerst den volgenden dag des namiddags zouden te zien krijgen.
Woord Van De Dag