Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
"'t Is schoon," riep de barbier op Pindarischen toon uit, "op het slagveld te sneven! Op mijn woord van eer, ik zou liever een kanonskogel in het lijf krijgen, dan langzaam op een bed te sterven, door pillen en drankjes, pleisters, klisteeren en ik weet niet wat." "Gij hebt wel gelijk!" zei de soldaat. Hij had dit nauwelijks gezegd toen een plotseling gerucht in den winkel ontstond.
Nu werd het eten opgedragen en allen schikten vroolijk aan den maaltijd. Toen die was afgeloopen, nam jonkvrouwe Dorothea met hare begeleiders van den pastoor en den barbier vriendelijk afscheid, droeg den verbaasden Sancho op, zijn meester wel duizendmaal van haar te groeten, en zette toen hare door het avontuur met den dolenden ridder afgebroken reis met haar gezelschap voort.
De pastoor, de barbier, de huishoudster en de nicht trokken daartoe gezamenlijk naar de bibliotheek, sleepten de gansche vracht boeken naar buiten, stapelden ze als een houtmijt op elkander en legden er een duchtig vuur onder aan.
Helaas ik houd van Turken! ook het verhaal van dien barbier was geen dwaling, maar de onschuldige verteller had den slag toch niet verloren en ik heb toch niet de groote kunstenaars in de wereld geschopt?... Intusschen, niet altijd lijken ons die reacties ridicuul, wij achten ze soms ook wel van grootschen aard, al kan onze nuchterheid zich ook dan niet weerhouden, tegelijkertijd iets als "Don Quichottisch" te mompelen.
Zij had de ooren wijd van elkander, den rug ingevallen, een fijnen kop met een zwarte bles, langen hals, forsch gespierde knieën, uitstekende ribben, breede schoften. Iets hooger dan vijftien palmen." "Een fraai paard," zei de barbier. "'t Was het paard zijner majesteit."
Niettegenstaande de duchtige stompen, die de waard hem met zijne stevige vuisten had toegediend, werd de slaapwandelaar niet wakker, maar raasde voort, totdat de barbier een grooten emmer vol ijskoud water uit den put haalde en hem dat over het gansche lichaam uitgoot.
De barbier van Khoremdereh zoo heet het dorp is door geheel den omtrek beroemd: de hadji, die op reis onzen geneeskundigen raad heeft ingeroepen en zich daarbij wel heeft bevonden, heeft dan ook niet verzuimd hem te verwittigen van de komst van twee beroemde collega's.
De drie andere broers gingen niet van elkander, zij vestigden zich allen in Almédo, en trouwden met dochters van landbouwers, die weinig goed aanbrachten, maar ter vergoeding een groote vruchtbaarheid. Zij wedijverden in het kinderen maken. Mijn moeder, de vrouw van den barbier, bracht voor haar aandeel in de vijf eerste jaren van haar huwelijk zes stuks ter wereld. Daaronder was ik.
Nu, nu, doe maar niet zoo raar, ik zal er niet van dood gaan!" Ik had dat gesprek ongemerkt afgeluisterd en spoedde mij heen om den barbier te halen. Deze kwam weldra en een uurtje later wandelde de dappere en kordate man heel bedaard over het dek.
Een hunner, die achter mij zat, bukte telkens om een der lokken die op den grond vielen, op te rapen, totdat de barbier, die dit met woedende blikken had aangezien, hem een vrij krachtigen trap gaf en uitriep: Dief! Wat hier afvalt, is mijn eigendom. Besteel mij niet! Op den terugweg ging ik een kousenwinkel binnen en ook bij een brillenkoopman.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek