Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 november 2025
Toen hij teruggekomen en baas geworden was, metselde hij in de stad het eene huis na het andere, een heele straat, en toen de straat voltooid was, er goed uitzag en de stad tot sieraad strekte, bouwden de huisjes hem weer een huis, dat zijn eigendom zou zijn. Maar hoe kunnen de huizen bouwen?
Jij hebt gisteren driemaal je sprong gemist. Weet jij dat wel, hè?" Het rietje zwiepte door de lucht. "Je moest strieps hebben. Rechtop, Minca! Hier Jack! Moet ik je afstraffen?" Tom blafte binnensmonds en wuifde met zijn pluimstaart. "Nou! kom dan maar hier, bij den baas! Je bent anders de kwaadste ook niet."
Ik ga met het schuitje en heb dus met den Dam niets te maken. Over enkele uren ben ik weer terug." De moeder keek hem zuchtend na. Op het erf gekomen, keek Marten zoekend rond, en riep met luide stem: »Kom Kees, ga je meê met den baas?" Maar Kees gaf geen teeken van leven, geheel tegen zijne gewoonte in. »Wel, wat is dat? Waar zou Kees zitten?
»Ik wil liever twee shillings," antwoordde de kleine vluchteling, na eenig nadenken. »Nu heb ik je, meteen! Een mooi kind, Mrs. Smith!" »Ja, zeg dat wel, mijnheer. Hij is mij bijna de baas, vooral als mijn man dagen achtereen van huis blijft." »Is hij weg?" vroeg Holmes op teleurgestelden toon, »dat spijt me, want ik had Mr. Smith willen spreken."
Kon hij niet aan zijn vrouw vertellen, dat hij uit de loterij had getrokken? Neen! dat wist ze wel beter; hij speelde immers nooit een briefje. Een voorschot van den baas? Ze kende den baas even goed als hij, en
Onder het licht van de hanglamp zaten daar nu de baas, zijn vrouw en de tuinknecht, welke laatste kost en inwoning bij het paar genoot. Allen waren verdiept in het lezen van het zoo pas aangekomen Nieuws. De baas zat in zijn hoekje tegen het venster aan, in zijn grooten rieten leunstoel.
Pas maar op, dat de kleine hem niet nog den baas af wordt!" Sisa barstte in bitter schreien uit en viel op een bank neer. "Je moet hier niet huilen!" riep de kok haar toe. "Weet je dan niet, dat de 'padre' ziek is, ga op straat janken!"
Hijgend kwam de dikke vrouw terug, met een groote kruik en twee glazen. Meneer Bollekens' oogen glommen waterig, alsof er tranen van ontroering in beefden. Met trillende vingers nam hij 't volle glas, wenkte even prosit naar den baas en dronk, met volle teugen, als een verdorstigde.
Zijn baas had nu het spel verloren en naar het scheen was het een zeer oneervolle nederlaag, want hij droop af alsof hem de grootste wandaad kon worden ten laste gelegd. Nog een strijd woonden wij bij en toen verlieten wij dit onverkwikkelijke schouwspel, vast overtuigd dat aan zulke menschbedervende uitspanningen zoo spoedig mogelijk een einde moet worden gemaakt.
Na verloop van eenigen tijd maakte zijn baas, die hem vast aan zich wilde verbinden, een contract met hem, waarbij aan Dirk de halve winst in alles werd toegezegd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek