Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 oktober 2025
Juffrouw Marie, zooals ze altijd genoemd werd, had haar eigen begrippen over allerlei, zooals die menschen, die veel alleen zitten en hun gedachten laten gaan over wat ze gezien hebben, meestal krijgen. Juffrouw Marie meende, dat liefde de wortel en oorsprong was van alle kwaad in deze wereld. Elken avond, eer ze slapen ging, vouwde ze de handen en deed haar avondgebed.
"Toen Moeder van ons wegging," antwoordde daarop een helder stemmetje, "heeft ze me laten beloven, dat ik elken avond mijn avondgebed zou opzeggen. En dat moet ik doen en Brita Maja ook. Zoodra we hebben opgezegd van: "Onzen lieve Heer, die de kinderen liefhebt" zullen we stil zijn." De boer zat stil te luisteren, hoe de kleintjes hun gebedje opzeiden.
Deze laatste stapte in bed zonder zijn gewoon avondgebed op te zeggen, en Sid maakte in stilte proces-verbaal op van dat verzuim. De zon ging op over een rustende wereld en wierp hare weldadige stralen over het vreedzame stedeke St. Petersburg. 's Zondags na het ontbijt was tante Polly gewoon huiselijke godsdienstoefening te houden.
»Ik zeg mijn avondgebed op." »Dat is braaf van je." »Neef, ik heb haast gedaan, och toe, ga nog niet slapen, 'k wou zoo graag nog wat praten ..." »Neef?!" Is het tijd om op te staan?" »Ongelukkig niet. Ik heb mij met bidden gehaast om nog wat te praten. We zullen voor den morgen bevroren zijn, zoo zonder dek." »Wel, weet je wat je doen moet?" »Nu?" »Kruip bij de koe!" »Dank je!"
Een tweede persoon die in Kinderjaren wordt beschreven is een Joerodiewi . Deze Grischa heeft niet bepaald bestaan, maar is ongetwijfeld grootendeels naar het leven geteekend. Hij maakte klaarblijkelijk een diepen indruk op Tolstoi's kinderziel. De volgende roerende woorden zijn aan hem gewijd. Tolstoi geeft daarin een beschrijving van een avondgebed van den Joerodiewi.
Een Russisch detachement was hen voorbijgereden, zonder meer op hen te letten dan op het stof van den weg. Zij hadden halt gehouden. De oude muzikant zat op het gras en tokkelde met zijn vingers de snaren der luit, die hij van Maroessia overgenomen had. Hij zong met een zachte stem een eentonig lied, een soort van avondgebed.
En des avonds, bij het avondgebed, gaat er een groot geween langs den Klaagmuur. Zij weenen hier om de vermoorde kinderen van Gods vrome leerscholen. Zij weenen, omdat de vrede het Joodsche Volk geen vrede brengen zal. Jeruzalem, Jeruzalem, waar stijgen de smeekgebeden en de klaaggebeden vromer op? En weenend gedenken wij de schrikkelijke middaggebeden van den Grooten Verzoendag.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek