Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
Haast u, riep Aroesi, de deur is wel sterk, maar tegen bijlslagen niet bestand. Juist hoorde men, als om Aroesi's woorden te bevestigen, een geweldigen slag, en een woest triumfgeschrei deed hooren, dat het doel bereikt en de deur bezweken was. Voort! riep de luitenant, een ieder zorge voor zich en God voor allen! In een oogenblik was men het huis uit en de binnenplaats op.
Het zal voor ons te Fez niet veilig zijn. Gij hebt gelijk, antwoordde de Sheik. Maar in geval ge een vertrouwd persoon of veilig verblijf noodig hebt, begeeft u dan tot Aroesi, een koopman in dadels. Gij kunt hem in zijnen bazaar vinden. Uw gids zal hem evengoed kennen als elke inwoner van Fez. Hij is een der mijnen.
In het ergste geval jaag ik hem bij de minste beweging, die ik merk dat de kerel maakt om ons incognito te verraden, een kogel door den kop. Voor het overige moeten wij vertrouwen op ons goed gesternte en onze wapenen. Voorloopig moeten wij het voor Aroesi maar verzwijgen, het is niet noodig hem zonder bepaalde reden te verontrusten.
Achter dit drietal volgde Dries, eveneens vermomd; hij kon zichzelf niet genoeg bewonderen in zijne tegenwoordige kleeding, die hij vrij wat fraaier vond dan zijne vroegere, en hij wenschte niets anders dan zich zoo eens te kunnen vertoonen in de straten van den Haag. Selam en Mohammed reden naast hem. De zorg voor het kamp was aan den bediende van Aroesi en de twee kameeldrijvers opgedragen.
Als voorzorgsmaatregel bleven Selam en Mohammed patrouilleeren op den oever om een wakend oog over hen te houden, terwijl de afgematte luitenant zich met Aroesi en Dries naar de schuilplaats in het korenveld begaf. Terwijl de luitenant, Dries en Aroesi elkaar hunne avonturen verhaalden, begon de lucht, die daar straks nog zoo schoon en schitterend was, te betrekken.
Donkere wolken pakten zich samen en de sterren verdwenen. De maan werd aanhoudend verduisterd en weldra begonnen dikke regendroppelen te vallen. Aroesi trad naar buiten, en na de lucht te hebben bekeken zond hij een der kameeldrijvers uit om Selam en Mohammed te roepen.
Zie, herkent ge hem niet? riep Aroesi zacht uit. Wie? vroeg de luitenant ongeduldig, wie dan? Sid-Abd-Allah, de geweldige, zei Aroesi op een doffen toon. Bij God, gij hebt gelijk, riep de kapitein, zie slechts, en hij overhandigde den luitenant den kijker. Mijn hemel! wat vermetel man is dat, zeide de luitenant. De ongelukkige! voegde de kapitein er bij.
De bende straatgemeen, hunne slachtoffers uit Fez gevlogen ziende, was, onder aanvoering van den heilige, naar het kamp gekomen, doch ook daar niemand vindende, koelden zij hunne wraak met het verbranden van de tent en wat zij er nog van de bagage vonden. Haal je hart maar op, zei Dries, 't beteekent niets; het beste is toch in veiligheid. 't Was tijd dat we ons wegmaakten, zeide Aroesi.
Zoo gezegd zoo gedaan, en terwijl Aroesi met Rebecca en Mohammed achterbleven, gingen de luitenant en de kapitein op weg, en Selam met de drijvers trok om de legerplaats in altijd grooter kringen om den verlorene op te sporen. Wat was er intusschen van Dries geworden? We zullen het zien.
Ja, hoe? vroeg Dries. De luitenant dacht eenigen oogenblikken na. Opeens glimlachte hij. Te duivel, riep hij, dat ik daaraan niet eerder heb gedacht. Ik heb het gevonden! Laat hooren? zei de kapitein. Aroesi is onze man. Aroesi? vroeg de kapitein, die zich dien naam niet meer herinnerde. Aroesi? vroeg Selam verwonderd; de koopman in dadels?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek