Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 mei 2025
"Neen, Van Dijk, niet ziek, maar toch lang niet vroolijk. 't Is armoê thuis, armoê, Van Dijk, en nog eens armoê! Er mòèt een einde aan komen!" De molenaar zei niets. Hij floot iets tusschen de tanden en zag weer van terzijde Dik aan, die met moeite een traan terugdrong. Ook Dik zweeg. Zoo gingen weer enkele minuten voorbij. Toen zei de molenaar: "Armoê thuis?
Hij sloot ze dus dikwijls op en als ze zich dan beklaagden, dat ze stikten, liet hij wel weêr eens een paar dagen de deuren open, ook omdat ze toch valsche sleutels hadden of de sloten open braken.... Ja, het was de tijd van rust maar ook van verveling en van armoê, met al die doodeters.
Fagin knikte bij wijze van volkomen goedkeuring voor deze behandeling. »Toen ik op mijn rug lag, hing ze dag en nacht om me heen, en jij, wolf met je zwarte ziel, bleef weg,« zei Sikes. »We leden armoe ook al dien tijd en ik denk, dat 't haar op een of andere manier moe en kregel heeft gemaakt; ze is onrustig na zoo lang opgesloten gezeten te hebben nou?«
Neen, zooals mijn beste wijf den boel bij elkaar houdt, daar weet je niet van; en ik zeg, als ze van kapitaal spreken: daar zit kapitaal in de armen van Jans. En toch geen houten, waarachtig niet: mollig als boter. Als alleman zoo'n vrouw had, dan was er geen armoe. Van één gulden maakt zij er twee; ook omdat zij van twee uren er vier maakt.
Met z'n dertiene ete, nie voor al 't geld van de wereld dan had 'r een weg gemotte. Met bolle stappen dook Eleazar de trap af, mal-vergenoegd. Wel meer had-ie 't meegemaakt, dat in tijden van armoe, een-hoog en twee-hoog d'r eten bij mekaar brachten.
Groote God, wat een tegenspraak.... want hoe meer de pensionnaires de kracht uit die groote meesters inzogen.... en dat was toch de bedoeling, ga maar na.... hoe meer ze thuis de kans hadden hun heele leven lang hongerlijders te zullen moeten blijven.... dat kwam er nu wel niet zoo opaan.... maar zij zouden dan van armoê ook wel niet veel uit kunnen voeren en waar bleef dan de groote kunst?.... En de pittigheid van die oude heerooms, want pittig waren ze.... kon je wel eens als oude wijn in je bol blijven zitten.
Avilar, die echt Castiliaan, deftig, bijna nooit iets zei, geen wijn dronk Frasquito beweerde uit armoe een donker ernstig man, overtuigd revolutionair, die dadelijk na den eten zijn diario uit den zak haalde en begon te lezen. Dapper. Middagmaal. Dagblad.
De misère had hem nooit verschrikt, in zijn jeugd was hij luchthartig als den vrijen zingenden vogel past en later werd hij te vast in zich zelven dan dat dreigende armoe zijn hart vervaren kon: in dat opzicht droeg hij de teekenen zijner kleinburgerlijke afkomst niet.
En niet minder bitterheid was er in de gedachte aan de toegewijde zorg, liefde en teederheid, die in dit uitgemergelde land het onmogelijke beproefden om van de kinderen ontbering en armoe ver te houden, hun jeugdjaren te maken tot het tooverland vol wisselende vreugden, wat zij voor alle kinderen behoorden te zijn.......
Na het leed volgt de vreugde, Armoe hier, maakt boven rijk, Tranenzaad oogst hemelblijdschap, Hoop troost ons met geduld, Want door Gods goedheid Schijnt na den regen weêr de zon. Jezus, hier lijd ik met u, Deel boven mij Uw vreugde mede! Daarna hoorden we een kostelijke preek over Jezus' verhoor bij Annas, uit Johannes 18: 12-24. Wat hebben wij dien morgen gehoord?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek