Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
Barbicane onderzocht de gevolgen dier verschillende standen en dacht er over na, op welke wijze er partij van zou te trekken zijn, toen zijn gedachten werden afgeleid door een luiden kreet van Michel Ardan. »Men moet toch zeggen, dat wij uilskuikens zijn!" »Tegenspreken zal ik dit niet," antwoordde hem Barbicane, »maar waarom?"
»Gij weet dat niet?" riep Michel Ardan met een soort van gehuil dat door het geheele projectiel drong. »Neen, ik heb er zelfs geen vermoeden van," antwoordde Barbicane den vrager nahuilende. »Dan weet ik het wel!" stamelde Michel Ardan. »Spreek op!" stotterde Nicholl. »Ik zal spreken wanneer ik wil," snauwde Michel Ardan hem toe.
Fourier, een landgenoot van onzen vriend Michel Ardan, heeft de wetenschap van dit uiterste teruggebracht. Volgens hem staat de temperatuur der hemelruimte niet beneden de 60°, en dit is omtrent zooals in de poolstreken, op Melville-eiland of het fort Reliance, waar de honderddeelige thermometer ook omtrent 56° onder nul staat." »'t Is dus de vraag of Fourier zich niet vergist heeft.
Een uit de menigte vroeg met ronde woorden: »Is de zich noemende Michel Ardan op reis naar Amerika, of niet?" »Mijne heeren," antwoordde Barbicane, »ik weet er niet meer van dan gij." »Gij moet het weten," klonk het ongeduldig. »De tijd zal het leeren," sprak de voorzitter koeltjes.
De drie gebroeders kregen vaak en besloten zich ter ruste te leggen. Nauwelijks echter hadden zij den slaap gevat, of Barbicane maakte de anderen wakker met een luiden schreeuw; »Ik heb het gevonden! Ik heb het gevonden!" »Wat?" riep Michel Ardan, het hoofd opheffende. »Hoe het komt dat wij het stuk niet hebben hooren afgaan." »En dat is?" vroeg Nicholl.
Moest zoo'n verwaand ding ons hier met een stoot komen bedreigen!" »Ik weet wat het is," zei Barbicane. »Drommels, gij weet alles." »'t Is," legde de voorzitter uit, »een eenvoudige vuurbol, maar een groote, door de aantrekkingskracht der Aarde tot haar wachter gemaakt." »Is 't mogelijk!" riep Michel Ardan uit. »Heeft dan de Aarde twee manen, zooals de planeet Neptunus?"
Michel Ardan bood zich aan tot de proefneming, maar Maston Stond er op, dat hij daarmede zou worden begunstigd. »Daar ik nu toch niet kan meegaan," verklaarde hij, »mag ik toch wel een dag of acht in het projectiel doorbrengen." Het zou niet heusch zijn geweest, dit den verdienstelijken secretaris te weigeren. 't Gebeurde dan ook.
Geen 20 jaren duurt het, of de helft der aardbewoners heeft een bezoek aan de maanbewoners gebracht?" »Hoezee! Leve Michel Ardan!" riepen allen, ook de minst overtuigden. »Leve Barbicane!" antwoordde de redenaar bescheiden. Deze uitroep werd met levendige toejuichingen begroet.
»Wij worden zoo zoetjes aan er op voorbereid om met die snelle afwisseling van hitte en koude maanbewoners te worden," sprak Michel Ardan zich het gelaat afvegend. »Daar hebben wij de maanbewoners weer!" »Nu ja, maar 't is toch wel de moeite waard daarover te spreken." »Dan doen zich," antwoordde Barbicane, »twee vragen op: is de Maan bewoonbaar, en is zij bewoond geweest?"
Maar dien dag, tegen 11 uur in den voormiddag, had Nicholl een glas losgelaten, en zie, het viel niet, maar bleef in de lucht hangen. »'t Is grappig," was al wat Michel Ardan er over te zeggen had. En terstond lieten verschillende voorwerpen, wapenen, flesschen enz. los van de plaats waar zij stonden. De hond bleef ook in de lucht hangen zonder het te bemerken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek