Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 oktober 2025
Helmond heeft haar meermalen gezegd dat Archibald Hardenborg een brave edele jongen was. Voorzeker, hij heeft op dien avond de waarheid gegist. Hij kende dien Kartenglimp. Later werkte hij er krachtig toe mee, om dien vreeselijken man niet slechts uit hun huis te verwijderen, maar ook om te zorgen dat hij haar goeden naam niet door leugenachtige uitstrooisels in gevaar bracht.
Dicht bij Sir Archibald steeg hij uit, liep toen de enkele passen naar de deur toe, belde ... En de oogenblikken wachtens, in den nacht, voor die gesloten deur, waren eeuwigheden van troosteloozen weedom, van afschuw, walging, misselijkheid over zichzelven. Een vieze trek vertrok zijn mond scheef.
O, die reis naar Noorwegen, hij vloekte ze nu, want zonder Noorwegen ware Frank misschien nooit verliefd geworden en had Frank wellicht nooit gedacht aan trouwen! En nu ... Frank was gisteren naar de woning van Sir Archibald gegaan, waar de jongelui na hunne Noorweegsche ontmoeting veel waren gekomen, en Frank was teruggekomen als de aanstaande van Eve! Frank zoû trouwen en ... hij, Bertie?
Den Zondag placht Frank geheel en al door te brengen ten huize van Sir Archibald.
Eva bloosde vluchtig terwijl ze glimlachend inviel: "Maar menheer Hardenborg, wie heeft u dat verteld?" Er volgde een ophelderende verklaring, die den luitenant volkomen bevredigde. Immers aan zooveel vriendelijks als mijnheer Archibald haar achtereenvolgens heeft gezegd, en voornamelijk over haar lieven man, had zij geen weerstand kunnen bieden.
Oom zal bedoeld hebben dat hij waarschijnlijk zelf niet komen zou. Oom is dezer dagen niet zoo heel fiksch. Hoe.... hoe von-je dat hij er uitzag?" Na een uitroep van blijde verruiming vervolgt Archibald: "Hoe de generaal er uitzag? Ja om je de waarheid te zeggen, ik weet wel dat ie z'n degen en epauletten niet aanhad, maar voor de rest heb ik meer naar het fijne popje gekeken. Lief bleekneusje!
"Wel mogelijk mevrouw;" zegt Archibald: "Maar over dit alles later; ik mag u niet ophouden. Bonsoir!" En, met een buiging verlaat hij de kamer. Archibald vond Eva lang zoo schoon niet als bij vroegere gelegenheden. Maar, hij verkeert onder een indruk. Nu zal hij zekerheid krijgen en zich verruimen meteen: "Nee nee, eventjes moet je met me in je spreekkamer, mijn brave reparateur. Noodzakelijk!"
Onwillekeurig klemden zijne vingers zich vaster om haar hand. Hier is het pad weêr! riep de oude heer, een twintig passen voor hen uit. O ja, daar is weêr het pad! Dank u, mr. Westhove, sprak Eve, en zij sprong van het laatste steenblok af, doorwaadde de knakkende varens en bereikte den weg. En daarboven is de hut met den weêrhaan! vervolgde Sir Archibald.
Toen Archibald op twintigjarigen leeftijd officier is geworden, toen heeft mevrouw Debecque de zwaarste slag van haar leven getroffen.
"O ik ben heel wel luitenant, dankje. Goed geamuseerd?" zegt Helmond die inmiddels zijn Eva een zoen heeft gegeven. "Voortreffelijk!" zegt Archibald, en dan: "Nu spijt het me alleen maar mijn brave dokter, dat ik je ook van een minder mooie zij moest leeren kennen. Foei, om mij nu het feest te willen ontnemen dat le bon papa zoo mooi georganiseerd had.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek