Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 13 juli 2025


De armhuis-autoriteiten antwoordden onderdanig, dat zulk een wezen er niet was.

Hij is waarlijk nog net een baviaan; maar hij is goed, verstandig en braaf, dat zegt meer, zou ik denken!" "Dat gelooven wij ook!" antwoordden de andere twee. De oude Pels leefde nog verscheidene jaren en werd zelfs overgrootvader; want Douwes was met Leentje getrouwd en had drie kindertjes, die niets liever deden dan met grootvader spelen.

Eén voor één sprongen de leerlingen naar hem toe, altijd met één sprong heen en één sprong weer naar hun plaats terug. Wie mis sprong moest op een paddestoel te pronk staan. 'Luister goed Johannes! dan kunt ge misschien óók wat leeren, zei Windekind. Johannes verstond zeer goed wat de krekeltjes antwoordden. Maar het leek niets op wat de meester op zijn school vertelde. Eerst kwam geographie.

Dit verwondert u, nochtans zult gij met mij bekennen dat er een Fransman in Brugge is, die wij niet mogen doden: zijn bloed zou op onze hoofden terugvallen." "Mijnheer De Mortenay!" antwoordden vele stemmen. "Die ridder," hernam Deconinck, "heeft ons steeds met goedheid behandeld; hij heeft getoond dat de rampen onzes Vaderlands hem raakten.

Beiden hadden ze grijs haar en oude, gerimpelde gezichten gekregen. Hij vroeg waar dat van kwam, en zij antwoordden, dat ze zooveel ouder waren geworden, omdat ze zoo naar hem hadden verlangd. Hij was hierdoor bewogen en er over verbaasd, want hij had nooit anders gedacht, dan dat ze blij waren van hem af te zijn. Toen de jongen wakker werd, was de morgen aangebroken, met mooi helder weer.

Tegen de avond op het ogenblik dat zij met hun spaden naar de hutten gingen, rees de schreeuw "Vlaanderen de Leeuw!" opnieuw boven de muren van Kortrijk, iedereen liep terug naar de verschansing om te zien wat er te doen was. Zodra zij hun ogen buiten de legerplaats gewend hadden, antwoordden zij met luider en blijder kreten op de roep der Kortrijkers.

Eerst toen de anderen er bij kwamen schepte hij moed en zeide: Neen, dit is slechts de herberg, de stad ligt verder. Is hier niet een pasgeboren kind? De omstanders zagen elkander verbaasd aan; maar sommigen antwoordden toch: Ja, ja. Breng ons bij hem, riep de Griek ongeduldig.

Eindelijk, na eene even groote tijdsruimte, kwam ik er voor het laatst, en ik vond er eene bloeiende stad, meer bevolkt en rijker in monumenten, dan de eerste, en toen ik naar haren oorsprong vroeg, antwoordden mij de inwoners: de tijd harer stichting verliest zich in de grijze oudheid; wij weten niet, hoelang zij bestaat, en onze vaderen wisten er evenmin iets van af.

"Je treft het!" zeiden ze tegen den witten ganzerik, "dat je meê moogt naar den grooten kraanvogeldans." "Is 't dan zooiets bizonders de kraanvogels te zien dansen?" vroeg de ganzerik. "Dat is iets, waarvan je zelfs nooit hebt kunnen droomen," antwoordden de wilde ganzen.

Met deze vleiende gedachte wachtte ik het aanbreken van den dag met groot ongeduld af, en nauwelijks zagen mijn oogen de eerste lichtstralen, of ik stond op. Ik maakte zooveel leven, dat ik allen die nog sliepen, wakker maakte. Ik riep de knechts, die nog te bed waren en die op mijn geroep met verwenschingen antwoordden.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek