Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 mei 2025
Hij kon nu weer met kalmte aan Alexei Alexandrowitsch denken; hij erkende diens groote edelmoedigheid zonder zich daardoor vernederd te gevoelen. Buitendien kwam hij ook nu weer in het oude vaarvater zijns levens. Hij zag de mogelijkheid om de menschen weder zonder gevoel van schaamte in de oogen te kunnen zien en kon zich weer door zijn voormalige gewoonten laten leiden.
"Laat toch uw gezicht vrij!" herhaalde zij geërgerd. "Alexei Alexandrowitsch, neem hem de handen van het gelaat. Ik wil hem zien." Alexei Alexandrowitsch nam Wronsky's handen van diens gelaat. Smart en schaamte hadden het verschrikkelijk verwrongen. "Geef hem de hand. Vergeef hem." Karenin reikte hem de hand en kon de tranen niet weerhouden, die zijn oogen verduisterden.
Plotseling hoorde zij een gelijkmatig snorken. In het eerst scheen het, of Alexei Alexandrowitsch van zijn eigen snorken schrikte; want hij hield een oogenblik op; spoedig echter, na twee korte pauzen, zette hij het weer met volle kracht door.
"Alexei Alexandrowitsch, geloof mij, zij zal uw edelmoedigheid weten te waardeeren. Maar het is Gods wil," voegde hij er bij, doch nauwelijks had hij dit gezegd, of hij bedacht, dat het zeer afgezaagd en hier niet gepast was, en het kostte hem moeite een glimlach terug te houden. Karenin wilde iets antwoorden, maar zijn ontroering belette het hem.
"Want Alexei.... Ik meen Alexei Alexandrowitsch.... Welk een verschrikkelijk, zonderling toeval, dat zij beiden Alexei heeten, niet waar?... Alexei zal niet weigeren; hij zal niet vergeten, dat hij mij heeft vergeven. Waarom komt hij niet? Hij is goed, hij weet zelf niet, hoe goed hij is. Ach, mijn God, welk lijden! Geef mij wat water! Ach, dat zal haar, mijn klein meisje, geen goed doen!
Zij wees dit, zonder hem aan te zien, af en zeide, dat zij op het souper wilde blijven. Toen nam Alexei Alexandrowitsch afscheid en reed alleen weg. Eenige uren later was ook Anna gereed om te vertrekken; de portier hield de deur wijd open.
Deze kring was met dien, waarin Anna anders verkeerd had, geheel in vijandschap, en buitendien was ook de aanbidder van Lisa Merkalow, de oude Stremow, een der invloedrijkste mannen van Petersburg, een politiek tegenstander en ambtelijk concurrent van Alexei Alexandrowitsch.
Als gasten zouden bij hem zijn: Kitty en Lewin en, opdat dit niet opviel, nog een nicht en een jongere Tscherbatzky en als pièce de résistance onder de gasten: Sergej Kosnischew en Alexei Alexandrowitsch, Sergej Iwanowitsch, de Moskouer philosoof en Alexei Alexandrowitsch, de Petersburger staatsman!
Alexei Alexandrowitsch! Mijn vriend!" ging zij voort en drukte zijn beide handen, terwijl zij met de schoone dwepende oogen in de zijne staarde. Alexei Alexandrowitsch stond met gefronst voorhoofd op, bevrijdde zijn handen en schoof haar een stoel toe. "Verplicht, gravin! Overigens, ik ben zeer ongesteld," en zijn lippen beefden.
"Geef dezen aan den koerier," zeide hij, terwijl hij opstond, "om hem morgen aan Anna Arkadiewna op het landhuis te brengen." "Om u te dienen. Verkiest Uw Excellentie thee in het kabinet?" Alexei Alexandrowitsch liet zich de thee daar hoen brengen en ging, met het vouwbeen spelend, naar zijn leunstoel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek