Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 augustus 2024
Zij hadden immers 't recht daarop beslag te leggen door hunne gunsten zoo voelden zij 't, zoo was het ook. Hun protégés moesten ten allen tijde klaar staan om bij hen te komen, om eindelooze gesprekken met hen te voeren, om hun verstrooiing en afleiding te bezorgen. Alles wat begeerlijk was behoorde hun immers toe. Zij konden alles koopen, waarom dan ook niet dit? Arme Rousseau!
Vreeselijke kwaal voor een' geest, die nooit had geleerd in lectuur afleiding te vinden, door nadenken; die, in het huiselijk tooneel om hem heen, niets opbeurends aanschouwde, die maar wenschte, dat hij zich op het kantoor weêr van zijn' pligt kwijten kon, die de ziekte verergerde door het ongeduld. "Het is lastig," zegt de patroon. De man meent voor hem, aan den zieke denkt hij niet.
Ook keek hij eenige malen oplettend in den penantspiegel, waar hij recht voor zat, en dan trok hij een ernstig, eenigszins lijdend-nadenkend gezicht met kleine oogen. Paul, blij met de afleiding van die nieuwe verschijning, vroeg hem dadelijk naar zijn studie, en naar Leiden, of het er nog altijd zoo was als vroegerjaren toen hij er vrij dikwijls placht te komen, met den "dies" bijvoorbeeld.
Die man kwam mij heldhaftig voor. Hij had geen geweer om hem afleiding te schenken, en zijn borst was in hare volle breedte boven onze hoofden blootgesteld. Van tijd tot tijd, sloeg hij de oogen neder en riep hij ons op drogen toon toe: "Sluit de gelederen aan! Sluit de gelederen aan!" Wij sloten de gelederen als schapen, over de dooden heenloopende, versuft, nog altijd schietende.
Nog niet. Doch de frissche morgenlucht, de bijzonderheden van den weg, die telkens afwisselden door de snelheid van den trein, gaven mij eenige afleiding van mijn diep gepeins. Wat de gedachte van den professor aangaat, deze liep gewis den trein vooruit die te te langzaam ging naar den maatstaf van zijn ongeduld. Wij zaten alleen in den waggon, maar spraken niet.
Bovenal is voetbal een uitstekende afleiding bij het overvloedige, men zou haast kunnen zeggen, uitsluitende hersenwerk van onze tegenwoordige opvoeding, welke hoe langer hoe meer schijnt te vergeten, dat de ontwikkeling van den mensch niet alleen het hoofd ten doel moet hebben, maar den mensch in zijn geheel.
Een afleiding, zegt het volk. Juist, een afleiding van zijn enkelheid. Een afleiding, die Adam zelfs in het Paradijs noodig had, toen hij, te midden der onbeperktste weelde, zich toch eenzaam voelde, en Eva kreeg. Als een tabakspruim? Lieve menschen, ik wou, dat men alle aesthetische gevoelens een oogenblik het zwijgen kon opleggen.
Hij vertelde hem dit met zulke welsprekende blikken, die van zooveel verstand en smart getuigden, dat wij medelijden met hem kregen. Dit maakte onze wandeling ook niet vroolijker en toch hadden wij groote behoefte aan eenige afleiding; ik tenminste.
Dus niet denken: de lucht is van-daag wat betrokken, ik zal van-daag maar thuis blijven en morgen een beetje langer wandelen, vooral niet, want van dat langer kwam morgen toch niets. Regende het den heelen dag, dan moest hij een uurtje afwachten dat de droppels minder zwaar vielen en dán gaan. Hij moest 's avonds ook maar weêr eens menschen vragen en zich-zelf zoo wat afleiding geven.
Het bericht kon je bij al die afleiding onmogelijk zoo treffen als ons. En toch is het zoo goed voor een mensch! Ik ondervind nu de waarheid van hetgeen men mij eens gezegd heeft, n.l. dat men zelf den dood gemakkelijker onder de oogen ziet, indien men iemand heeft verloren die zooveel voor ons is geweest als hij voor ons was. Jouw brief kwam juist toen de mis voor hem werd opgedragen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek