Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juli 2025
Maar Baugi aarzelde en weifelde en zeide dat hij niet ronduit zijn broeder Suttung om de teug der inspiratie durfde vragen, maar zou trachten ze door bedrog te krijgen.
Toch wilde mijn oom den schijn niet hebben voor den gids en mij, alsof hij aarzelde; hij wees den oostelijken tunnel aan, en weldra waren wij met ons drieën er in verdwenen. Aan eene aarzeling voor dien dubbelen weg zou ook nooit een einde gekomen zijn, want geen enkel kenteeken kon de keus op den een of den anderen doen vallen; men moest het geheel aan het toeval overlaten.
Toen hij eindelijk zag, dat het spel verloren was, aarzelde onze vriend niet langer: hij begaf zich naar de russische voorposten en leverde zich zelven over. "Ik weet wel, zeide hij, dat ik den kogel verdiend heb; maar als gij verstandig zijt, zult gij mij niet doodschieten, doch liever van mijn raad en hulp gebruik maken."
Hij aarzelde en in plaats van zijn volzin te eindigen, zeide hij slechts: "Mijnheer Cyrus, ik wenschte u te spreken.... u alleen!" De metgezellen van den ingenieur eerbiedigden het verlangen van den stervende en verlieten de zaal. Cyrus Smith bleef eenigen tijd met kapitein Nemo alleen, riep vervolgens zijn metgezellen terug, maar zeide hun niets van hetgeen de grijsaard hem had toevertrouwd.
Daar aarzelde hij weer..., bleef met z'n hoofd voorover in z'n handen, weer een uur lang over Annie zitten mijmeren...; hij dacht aan dingen, die zij had gezegd, liet zich doorklinken van haar stem, had er zijn smartelijk genot van.... Eindelijk lichtte hij z'n hoofd weer op, dacht dat het nu weer gaan zou, keek opnieuw de teekening aan ... en schrok!... Want neen! ze was het toch weer niet..., de gelijkenis was maar oppervlakkig, was niet echt en diep.... Door z'n weg-zijn uit z'n handen werk, zijn diep in geestessfeer met haar verkeeren, was haar verschijning in hem als gepurifieerd, en zoo van levensgloed, van ziel doortrokken, dat het grauw papier nu mat en dood, in onuitstaanbare wezenloosheid vóór hem lag....
Hij aarzelde een oogenblik en zeide toen: "Zoudt gij zoudt gij zoo goed willen zijn uw zuster te zeggen ik bedoel, natuurlijk, als zij sterker is dat ik naar haar ben komen vragen?" "Mij dunkt, dat gij dat zelf wel kunt doen, mijnheer Davies," zeide Elisabeth bijna lomp. "Ik bedoel, dan zal het meer gewaardeerd worden," en zij keerde zich om. Owen Davies waagde het niet iets meer te zeggen.
De knaap aarzelde. 't Is nog geen reden zijn koek weg te geven, wanneer men niet meer lust. De vader hernam: "Wees menschlievend. Men moet medelijden met de dieren hebben." En zijn zoontje den koek afnemende, wierp hij dien in den vijver. De koek viel dicht aan den kant van 't water. De zwanen waren ver, in het midden van den vijver, en met een of anderen buit bezig.
De hertogin wendde zich om en zag naar Dorian Gray, met vreemde uitdrukking in haar oogen. Wat zegt u daarvan, Mr. Gray? vroeg zij. Dorian Gray aarzelde even. Toen wierp hij het hoofd terug en lachte. Ik ben het altijd eens met Harry. Zelfs als hij ongelijk heeft? Harry heeft nooit ongelijk. En maakt deze filozofie u gelukkig? Daar heb ik nooit naar gestreefd. Wie wil nu gelukkig zijn?
Evenwel liep hij zeer rechtop, om een goed figuur te maken in geval iemand hem van achteren nastaarde. Hij bereikte het tegenovergestelde einde, keerde terug en kwam dezen keer een weinig dichter bij de bank. Zoo zelfs dat hij er nog slechts een tusschenruimte van drie boomen van verwijderd was, doch toen gevoelde hij iets dat hem belette verder te gaan en hij aarzelde.
Vader Van Dalen en Vaprijsken, die geen verstand hadden van paarden, zaten stil te luisteren, Vaprijsken leuk glimlachend in zijn gelen baard, vader Van Dalen 't een oog helder-levendig wijd open, als alles ziende en begrijpend, het ander dood en dof, als in suffigen slaap gedommeld. Alfons, zijn pijpje in den mond, aarzelde en twijfelde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek